Een koninklijk tochtje

Eindelijk zon !
Na twee weken onafgebroken regenbuien, veel wind en te lage temperaturen vandaag, op Koninginnedag, eindelijk lenteweer.
Weg met de lange broeken, de bodywarmers, de regenjackies en overschoenen. Alleen armwarmers voor de eerste frisse uurtjes.
Omdat het afgelopen zaterdag nogal tegenvallend weer zou worden, werd de tocht voor die dag verplaatst naar de nationale feestdag. Ruud W. had een rit gepland naar Markelo om daar, bij Bill's Bar, te kunnen genieten van koffie met appeltaart en een hassebassie.


Bij De Vrolijkheid was weinig leven op deze feestdag (op maandag gesloten, dus geen koffie voor de start en wachten op het terras op meer deelnemers. Uiteindelijk konden we met 8 man op pad; Ruud W. Hennie H. Hans M. Peter de V. Fred B. Arnold van B. Cor W. en ondergetekende.
Om 9.05 vertrokken we voor de ongeveer 130 km lange tocht naar het Hof van Twente maar al na een kleine 500 meter moesten we in de remmen om dat ik tot de ontdekking kwam dat mijn helm nog op het terras van de Vrolijkheid lag, gelukkig voor mij is er over een helm nog nooit een lullig liedje gemaakt dus kwam ik met de schrik vrij en kon zonder bijnaam mijn weg vervolgen.
De afgelopen week had ik een ander zadel gemonteerd en vandaag moest blijken of de Selle SMP Evolution mijn zitvlak comfortabel zou ondersteunen. Het SQ Lab zadel wat aan het begin van dit seizoen was gemonteerd zat, boven de 50 km, niet echt prettig en over de Selle SMP had ik al een aantal positieve geluiden gehoord, proberen dus maar.

Via de fraaie wegen van Salland togen we in oostelijke richting. De eerste kilometers was het nog redelijk bewolkt en we maakten ons al zorgen of de weersvoorspellers ons soms toch weer bij de poot hadden maar gelukkig konden na verloop van tijd de armwarmers eindelijk naar beneden en vervolgens helemaal uit.
Ruud had voor de gelegenheid (Koninginnedag) een 'koninklijke route' gemaakt en we kwamen over prachtige weggetjes die ik in ieder geval nog nooit gezien had, ondanks dat we door een gebied fietsten waar we al zovele kilometers hebben gemaakt. In grote lijnen liep de route via Laag Zuthem, langs Heino, Raalte, Heeten, Bathmen naar Markelo.
Tussen Bathmen en Markelo besluiten Arnold en Cor om ons te verlaten en via Holten terug te gaan naar Zwolle, zij moesten waarschijnlijk nog aan de oranjebitter.

Ondertussen zat ik lang niet zo comfortabel op het nieuwe zadel als ik gehoopt had wat zich uitte in herhaaldelijk van het zadel af moeten om de kont te onlasten............
Ik was dan ook blij dat we na ruim twee uur fietsen in Markelo aankwamen en na de beklimming van, en met bijbehorend fraai uitzicht vanaf, de Markelose berg konden plaats nemen op het zonnige terras van Bill's Bar.

De koffie smaakte goed, de appeltaart ook maar we kwamen natuurlijk voor de kleine glaasjes Bailey's met slagroom welke extra geserveerd worden bij Bill. Hennie, als enige choco gebruiker, moest tot twee maal toe vragen om zijn glaasje en werd vervolgens op zijn wenken bediend.
Eigenlijk zou je nooit weer weggaan van zo'n zonnig terras (als je angst hebt voor je zadel al helemaal niet) maar we moesten toch weer terug en dus vertrokken we na ruim een half uur weer voor de terugreis.
De route terug was zo mogelijk nog mooier dan de heenweg. Via o.a. een fietspad door de bossen van de Holterberg (evenwijdig aan de Toeristenweg), kwamen we langs de Regge door een stuk 'nieuwe' natuur. Hier werd even gestopt omdat Hennie een verstekeling aan boord had (een of ander vliegend insect wilde zonder kaartje mee naar Zwolle). Dit opontonthoudt gaf mij even de mogelijkheid om iets te veranderen aan de stand van het zadel, helaas zonder veel verbetering.

Nadat Hennie van zijn medereiziger was verlost, ik was uitgeprutst en de blazen waren geleegd konden we weer verder. Via Lemele en de Lemelerberg fietsten we door naar Nieuwebrug en vervolgens binnendoor via Besthem naar Ommen. Tussendoor werden we nog even opgeschrikt door een valpartij met Hans M. als slachtoffer, een overstekende kat was de oorzaak. Gelukkig bleef de schade beperkt tot enkele schaafwonden en kon Hans gewoon verder.
Via het drukke Ommen en Vilsteren gingen we in vrij rechte lijn weer terug naar Zwolle waar Peter en ik, ter hoogte van Zwolle zuid, afscheid namen van de rest.
Met totaal 146 km op de teller en met een beurse bips kwam ik weer thuis, waar ik in het zonnetje plaats nam om onder het genot van een hersteldrankje even lekker bij te komen.
Het was een koninklijke tocht onder fraaie omstandigheden, goed werk Ruud !

Oh ja............inmiddels heb ik mijn oude Selle Italia SLR zadel weer gemonteerd.


(FOTO'S : Hans Meulman )