Een feestelijk en vermoeiend weekend............

Terwijl de Amstel Gold Race op het punt van beginnen staat wrijf ik de mist uit mijn ogen. De gevolgen van een avondje feestvieren om het kampioenschap van FC (PEC) Zwolle zijn merkbaar deze ochtend, ik ben moe en niet vooruit te branden.
Het valt natuurlijk ook niet mee om eerst 145 kilometer te fietsen en je vervolgens met vermoeide benen in het feestgedruis te storten.......

Blauwwitte ballonnen en vlaggetjes versieren het terras van De Vrolijkheid als ik daar zaterdagochtend om 8.40 uur arriveer, het hek is nog dicht maar uitbaatster Ria laat niet lang op zich wachten om het te openen. Ze heeft kleine oogjes, ook zij ontkwam niet aan de feestende FC Zwolle supporters op de avond na de beslissende wedstrijd. Om 1.30 had ze tent gesloten en nu stond ze al weer klaar voor vroege fietsers.
Ik ben de eerste die zich meld voor de tocht richting Hoenderloo die voor deze zaterdag is gepland door Ruud W. die vlak na mij binnenkomt. In totaal stappen we met 11 mannen op, een mooi aantal.
Ruud had de dezelfde tocht van vorig jaar met een kleine 30 km verkort zodat we uit zouden komen op ongeveer 135 km.
Iets na negenen vertrokken we tegen de klok in richting Heino en Lierderholthuis. Bij Wijhe gaat het even mis als de route ons over een nieuwbouw terrein voert met de daarbij behorende barrieres, slechts een smal zandpad bied dan nog uitkomst en met soms slippende banden stuiteren we erover heen. Fred B. komt als enige niet ongeschonden van het pad, hij stuitert van de fiets af als een gevolg van gebrek aan snelheid. Ruud moet het natuurlijk ontgelden na deze korte veldrit, en het moet gezegt via Boerhaar was een stuk simpeler geweest.........
Bij Olst mogen we even wachten op het veer over de IJssel, altijd goed voor een sfeervol plaatje ;

Aan de overkant volgen we de Gelderse IJsseldijk in de richting van Terwolde om vervolgens via Twello Bussloo op te zoeken. Bij dit uitgebreide recreatieterrein tussen Deventer en Apeldoorn stoppen we even voor het legen van de blaas.
Als we weer zijn opgestapt volgt het fraaie gedeelte ten zuiden van Apeldoorn, via Klarenbeek en Lieren bereiken we de rand van de Veluwe bij Beekbergen waar we de lastige Berg en Dalweg volgen richting Hoenderloo. De mannen met de klimspieren mogen tot aan de koffie even 'los' terwijl de overigen, waaronder ik, in eigen tempo deze lastige kilometers afwerk.
In Hoenderloo laten we ons de koffie met appeltaart weer goed smaken en onze 'diepzinnige' gesprekken op het terras worden alleen verstoort door een, nu nog vrijgezelle, malloot in een vreemd gewaad met bijpassend hoofddeksel. Navraag leert dat hij het lijdend voorwerp van een vrijgezellen party is.

Na de pauze volgt het zwaarste stuk van de route. Vanaf Hoenderloo gaan we door het Ugchelse Bos via Hoog Buurlo, Assel en Hoog Soeren richting Apeldoorn. Een pittig stuk met landschappelijk gezien hele mooie stukken.
Bij Apeldoorn komen we op het fietspad langs het Apeldoorns kanaal dat we vervolgens tot aan Wapenveld blijven volgen. Met de noordenwind tegen moet er toch nog behoorlijk gewerkt worden om de voorrijders te volgen, de bijbehorende discussies over de aan te houden snelheid blijven altijd weer een genot om naar te luisteren. Zo geeft het tellertje van Arnold van B. altijd veel minder aan dan de teller van Ruud en dan krijgt Ruud toch het voordeel van de twijfel.......die van hem is immers veel groter !
Als we met z'n allen weer over de IJsselbrug zijn geraakt, nemen de inwoners van Zwolle-zuid de afslag naar het Engelse Werk. Met de wind in de rug fietsen we lekker rustig naar zuid en met precies 145 km op de teller en twee volle benen kom ik thuis.
Gelukkig heb ik nog even tijd om mijn traditionele bad te nemen alvoren ik me opmaak voor de huldiging van de kampioenen in de Zwolse binnenstad.
Het wordt een leuke happening, al moet ik zeggen dat ik blij ben dat ik na afloop daarvan mijn vermoeide benen rust kan geven op een stoel bij De Beurs en eindelijk kan gaan genieten van een paar 'hersteldrankjes' van Hertog Jan. Dat alles onder het motto 'ontspanning na inspanning'.

Voor nu ben ik blij dat het verhaal weer geschreven is want ik ben nog steeds niet vooruit te branden, maar de fiets moet nog wel schoon...........

Hollands weer......

Dan is het de hele ochtend droog, dan denk je 'lekker op het fietsie naar het werk'.............
Met een zwak windje in de rug trap je in het zonnetje door de stad, niets kan je humeur bederven behalve misschien dan het feit dat jij nog de hele avond moet werken.
Dan kijk je eens op vanuit je mijmeringen en ziet scherpe randen van bewolking in de lucht, het wordt snel donkerder en voor je het doorhebt vallen de eerste, hele grote, druppels. Een regenpak ontbreekt, want niet fijn.
Gelukkig is daar Harry's Kringloopwinkel, een ideale plek om te schuilen. Net als ik onder het afdak sta barst de bui in volle hevigheid los; regen, hagel en onweer.
Pas na twintig minuten kan ik verder en 5 minuten te laat arriveer ik op het werk.
Hollands weer, het is en blijft vol verrassingen !

Een frisse Neustocht

Omdat het de laatste jaren regelmatig gebeurde dat met de Frisseneustocht de mussen dood van het dak vielen, werd besloten deze voorjaarstocht een aantal weken eerder op het programma te zetten. De deelnemers aan deze Swolland clubtocht moesten en zouden een frisse neus halen, was de bedoeling......
Volgens het KNMI werd onze toerleider deze zaterdag op z'n wenken bediend, een stevige noordenwind bij een graadje of zeven en kans op een bui (heel wat anders dan de 26 graden van vorig jaar).
Goed inpakken was dus het devies en met de aanbevolen 3 lagen kleding, overschoenen, dubbele handschoenen en een regenjackie in de achterzak moest het goedkomen.
Net als vorig jaar vertrekken we even na negen met 3 groepen; een 30+, een 28 en een 25 groep. Vanzelfsprekend sluit ik aan bij de 28 groep.

13 mannen en één vrouw nemen ook plaats in dezelfde groep en met 15 vertrekken we tegen de wind in naar het noorden.
Toevalligerwijs(?) fietst ik naast de enige vrouw in onze groep, Jeanette M. en misschien was dat wel de reden dat ik niet op kop kwam tijdens deze tocht....
Een voordeel van het fietsen naast een vrouw is natuurlijk dat je ook eens over andere zaken kunt praten dan alleen de luchtdruk in de banden en over het mooiste Pinarello model, zo kom je ook nog eens aan een gesprek op nivo toe tijdens het fietsen(......)
De wind is een belangrijke factor vandaag en vooral op de dijk tussen Zwolle en Hasselt vraagt dat veel energie van de voorrijders, koud was ie trouwens ook, die wind.
Via Zwartewaterklooster, Zwartsluis en Belt Schutsloot komen we aan bij de Blauwe Hand, hier staat de brug open en kunnen we aansluiten bij een behoorlijk grote groep bejaarden.

Dit lijkt mij een mooi moment voor een fotootje en Arnold van B., behulpzaam als altijd, wilde wel even mijn fiets vasthouden. Door de schittering op het beeldscherm van mijn telefoon lukt het mij echter niet snel genoeg om de foto te maken en terwijl de brug al weer sluit geef ik de moed maar op.
Terwijl ik terugloop naar de fiets zie ik hoe de groep zich al weer in beweging zet en als ik tracht mijn jack dicht te ritsen met mijn te dikke handschoenen zie ik hoe de groep bejaarden uiteen wijkt, zoals eens de Rode Zee, om doorgang te bieden aan de Swollanders. Echter, als ik eindelijk zover ben dat ik de fiets weer van Arnold over kan nemen, sluiten de bejaarden de rijen weer en Arnold en ik kunnen er met geen mogelijkheid meer langs.
Het gevolg is een kilometers lange achtervolging, even kan ik nog gebruik maken van het wiel van Arnold maar als die de turbo er op zet valt er een klein gaatje dat langzaam groter wordt. Uiteindelijk kan ik, met twee gierende hartkleppen en een klaplong, weer aansluiten bij de groep. Gelukkig houdt Jeanette mij even uit de wind zodat ik mijn hartslag weer op een normaal peil kan brengen, als dat gelukt is moet ik nog zien dat ik mijn jackie dicht krijg. Dat valt nog niet mee met die wind en dikke handschoenen aan en opnieuw moet ik gebruik maken van de hulp van Jeanette, zij houdt even mijn handschoenen vast zodat ik eindelijk mijn jackie dicht kan doen (op dat moment zitten we al bijna in Nijeveen).
Gelukkig is het dan niet ver meer naar de koffie in Havelte waar de andere twee groepen al uitgebreid aan de koffie met gebak zitten. Ook wij worden snel voorzien van nieuwe energie en in een poep en een scheet kunnen we weer op pad.

Na de koffie blijkt de 28 groep ineens behoorlijk uitgebreid te zijn en navraag leert dat enkelen die begonnen waren in de snelle groep al voor de pauze waren 'opgeveegd'door de 25 groep en nu (paas)eieren voor hun geld kozen en verder met ons meegingen.....wel net zo gezellig natuurlijk.
Met nu de wind hoofdzakelijk in de rug fietsen we weer terug naar Zwolle via Ruinerwold en De Wijk.
Op de nog steeds erg slechte weg bij de Zwarte Dennen zien we hoe er speciale tunneltjes zijn aangelegd voor de paddentrek. Goed voor deze amfibieen natuurlijk, maar dan nu ook maar eens wat geld uittrekken voor het wegdek terplaatse. Kunnen wij fietsers ook eens ongestoort langstrekken.
Via IJhorst komen we uit bij Den Hulst en vervolgens gaat het met de koude wind afwisselend in de rug en van opzij in hoog tempo verder.
Na een kleine 100 kilometer komen we weer aan bij De Vrolijkheid waar nog even wordt nagezeten en nagepraat.
Het was vandaag weer een ouderwets frisse Frisseneustocht en zo hoort het ook !

Salland Toertocht (Politietocht)

Ik had er al wel veel van gehoord, maar nog nooit had ik 'm gefietst ; de Politietocht.
Altijd was er wel iets wat mijn deelname in de weg stond, vooral werk !
Dit jaar had ik echter al vroegtijdig een vakantiedag gepland want nu wilde ik 'm dan toch eindelijk eens een keertje doen.
Helaas waren de weersvoorspellingen niet echt super te noemen, dus goed ingepakt ging ik op weg. Buurman Henk G. was nog niet helemaal klaar, zijn kleine oogjes verraadde een halfuurtje te lang geslapen, maar als je midden in een nachtdienstweek zit mag dat ook. Alleen fiets ik vast vooruit, de start is immers op slechts 900 meter afstand bij de BDG Sporthal in Zwolle- zuid dus Henk zal de weg wel vinden.
Bij de sporthal is al behoorlijk wat bedrijvigheid en als ik mijn fiets parkeer komen al meer Swollanders aangefietst. Eenmaal binnen schrijven we ons in en drinken nog even een kop koffie.
Er zijn ook opvallend veel mannen van Gait Rigter aanwezig in hun blauwwitte pakjes, hierbij ook twee bekende Swollanders die vandaag een beetje 'vreemd gaan' ; Jan S. en Fred B. Ik weet niet of het een soort van straf was, maar onderweg moesten ze beiden een keer plaats nemen in de Gait Rigter bus..............en als een fietser in 'de bus' plaats moet nemen dan weten wij wel hoe laat het is !!

Om negen uur gaan wij van start met 8 man ; Erik B. Gerrit L. Jan C. Hans M. Arnold van B. Henk G. ondergetekende en...oh foutje, één vrouw ;
Annie W. (formerly known as Ruud W.)
Ja een bijnaam is natuurlijk snel verkregen, helemaal als je een groep fietsers na 1 kilometer in de remmen laat knijpen omdat jij je tasje vergeten bent.
Als Annie na een minuut of 5 terug is kunnen we eindelijk echt op pad voor de 140 km door Salland.

Via Harculo,Windesheim en Herxen verlaten we Zwolle, eerst in zuidelijke richting, later in oostelijke... tegen de stevige wind in.
Dat er redelijk wat wind staat merk je pas goed als je op kop fietst, gelukkig doen we dat om en om en dat scheelt. Via Heino komen we na Luttenberg bij het eerste klimmetje van de dag (de Sanatoriumlaan) om vervolgens Hellendoorn in te duiken en de Hellendoornse berg te 'pakken'.
Op de top besluit Jan C. om de verkorte route verder te pakken omdat hij dezelfde avond nog moet voorrijden.
Wij gaan met zeven verder richting de Toeristenweg en net als we daar aan beginnen voel ik alle lucht wel heel snel uit mijn achterbandje verdwijnen, lek !
Snel en professioneel haal ik het wiel uit het frame, iets minder snel echter gaat de band van de velg. Het gaat wel zo langzaam dat Erik B. het heft (en mijn wiel) in handen neemt en in een vliegende vaart is de buitenband van de velg, een nieuw binnenbandje geplaatst en zit alles weer op zijn plek. Ik mocht in ieder geval nog wel zelf de luchtdruk in het bandje regelen. Voorwaar een sterk staaltje van Erik en die heeft het eerste biertje straks in het Sauerland al verdiend, bedankt.
Snel fietsen we de Toeristenweg af en aan het eind gaan we aan de koffie, met.
Na de break zakken we af naar Holten om vervolgens via de Motieweg weer omhoog te klimmen. Dit keer geeft mijn Edge een maximale stijging aan van 11%, '1% minder dan afgelopen zaterdag, volgens Annie kon dat alleen maar betekenen dat de Holterberg iets gezakt was.............

Tijdens de tweede keer Toeristenweg wordt ons clubje aardig uit elkaar getrokken. Verbrokkelt komen we aan het eind waar we linksaf slaan en via opnieuw de Hellendoornseberg fietsen we door naar Luttenberg waar we het plaatselijke bultje ook nog even meepakken. Erik B. toont aan over erg goede benen te beschikken en sleurt continu aan kop van ons groepje, als een ware patron stuurt hij ons door het Sallandse.
Na 92 km komen we aan in Lemele bij zaal Dijk, hier wacht ons een bord groentesoep en bananen, veel bananen.......
We blijven niet al te lang want er wachten ons nog een kilometer of vijftig en om de klimspieren nog wat extra te oefenen gaan we nog 'even' twee keer de Lemelerberg over en vervolgens het valse platte fietspad (of is het platte valse fietspad) richting Ommen.
Inmiddels heb ik zo'n gevoel in de benen waardoor ik al weer begin te dagdromen van een warm en ontspannend bad, zover is het echter nog niet.
Bij Dalfsen verlaat Erik de groep en keert terug naar Dedemsvaart terwijl wij weer koers zetten richting Heino.
Zonder Erik wordt het iets rommeliger aan de kop en het echte ritme is er wel een beetje uit en bij de meesten het beste er ook wel af.
Met ruim 140 km op de teller komen we uiteindelijk weer aan bij de sporthal in zuid waar nog even wat gedronken en nagepraat wordt.
Zaterdag wacht al weer de Frisseneustocht, een ander parcours en iets minder kilometers maar niet minder mooi......en Annie heet dan weer gewoon Ruud !

Over nieuwe wielen, veel tegenwind en inspirerende hersteldrankjes.......

Precies op het moment dat in Brugge de renners worden weggeschoten voor de 1e Ronde van Vlaanderen nieuwe stijl, begin ik aan deze blog.
Onder een vriendelijk zonnetje, met op het oog niet al te veel wind, gaat het peloton op weg.
Dan hadden wij het gisteren wel even een stukkie moeilijker tijdens onze rit naar de Holterberg, weinig zon, harde wind en behoorlijk wat klimwerk.

De afgelopen week dacht ik dat ik met het repareren van een kapotte spaak in mijn achterwiel weer klaar zou zijn, maar het verhaal eindigde met een set nieuwe Fulcrum racing 3 wielen. Tijdens het stellen van het wiel, bij Xycletracx, knapte de ene na de andere spaak kapot. Natuurlijk had John(Xycletracx) het uiteindelijk vast wel voor elkaar gekregen, maar het vertrouwen in het wiel was al lang verdwenen, dus vervangen die handel.

Gisterochtend ging ik dus op tijd op pad om te kijken of alles goed liep met de nieuwe wielen, zodat ik niet tijdens de rit van vandaag op onververwachte problemen zou stuiten. Gelukkig liep het allemaal mooi en redelijk op tijd, maar zeker niet als eerste, arriveer ik bij De Vrolijkheid. Daar zitten al een aantal mannen aan de stamtafel te klessebessen over hun GPS. Ik zie Arnold, ik zie Hans M, ik zie een MTB-er en ik zie, verscholen achter een mega breedbeeld GPS toestel, Ruud W.
Ruud heeft een nieuw GPS apparaat aangeschaft wat tevens dienst kan doen als windscherm (maar wel een mooi ding !!).
Langzaam druppelen de mannen binnen; Jan S., Hans K., Cor W., Henk G.en Frits M. completeren het negental die op pad gaan voor de tocht naar dé bult van Salland.
Behalve een wegopbreking in Lierderholthuis en een paar plasstops (gezeik altijd.....), gaat de heenweg zeer voorspoedig. Met de harde wind in de rug gaat het bijna vanzelf, pas op de weg tussen Wijhe en Raalte blijkt hoe stevig de wind is als die ons van opzij belaagt. Via een aantal voor mij onbekende binnenwegen bereiken we Holterberg vanaf Haarle, hier gaan we het fietspad op dat ons omhoog brengt. Aan het eind gaan we rechtsaf de Toeristenweg op, natuurlijk zijn dan de klimmers onder ons al lang uit zicht. Na de lastige kilometers naar het eind van de Toeristenweg dalen we af naar Holten om even later terug te keren via de (E)Motieweg. Ik had er veel over gehoord maar was er nog nooit tegenop gefietst, vandaag dus mijn vuurdoop en hoewel pittig kwam ik zonder problemen (op een hoge hartslag en zere benen na) boven. Mijn tellertje tikte heel even de 12% aan, dus dan mag het even lastig zijn.
Na de Motieweg gaan we linksaf richting Nijverdal, met de wind schuin tegen ben ik blij dat ik me een beetje kan verschuilen achter Ruuds brede rug. Ik voel me niet schuldig want Ruud zelf heeft per slot van rekening een windscherm bij zich........

Als de hele groep weer bij elkaar is dalen we af naar Nijverdal om bij café Budde een welverdiende kop koffie te drinken. Eenmaal gezeten en onder het genot van koffie met appeltaart komt het gesprek op onverklaarbare wijze ineens op een verjaardag tijdens het a.s. Sauerlandweekend.....plannen worden gemaakt en de voorpret is niet van de lucht.
Als iedereen zich geestelijk heeft voorbereid op de lastige (tegenwind) terugtocht kunnen we weer op pad. Het begin is wat rommelig, op de weg tussen Nijverdal en Hellendoorn komt de groep wat moeizaam op gang en het duurt even voor we ook echt als groep verder kunnen.
Via de welbekende Sanatoriumlaan (nu eens van de andere kant bestegen) zetten we koers richting Lemele, eerst echter brengt Frits nog even snel een bezoekje aan het Sanatorium, je weet nooit waar het later nog eens goed voor is......
In Lemele wacht ons nog de beklimming van de Lemelerberg waarna we ons, met de wind rechtvoor, verder een weg banen richting Zwolle. Op de Dalmsholterweg zien we in de verte een geel stipje ploeteren tegen de harde wind in. Het is Peter B. die op zijn (mooie) Santos trekkingbike met Brooks zadel aan het trainen is voor de fietstocht door Frankrijk. Als ik hem zo alleen zie knokken tegen de wind in, ben ik voor heel even niet jaloers op zijn aanstaande fietsreis.....wel petje af!
Als wij op de Poppenallee zijn aangekomen fietsen Henk, Cor en Frits door naar Zwolle-zuid, ik zou dat eigenlijk ook moeten doen maar na een stevige inspanning als vandaag kan ik wel een paar hersteldrankjes gebruiken.
Eindelijk aangekomen bij De Vrolijkheid (wat kan een mens toch blij zijn als ie ergens klaar mee is....)voelen de benen aan als een loden last, de wind en al het geklauter hebben hun uitwerking niet gemist.
Ook Arnold, Ruud en Hans M. zijn toe aan wat nieuwe energie en schuiven aan.
Tijdens deze nazit blijkt dat de hersteldrankjes een beetje een vreemde uitwerking hebben op mijn gemoed. Hoe kan ik anders verklaren dat ik, de antiklimmer, na een rondje Holter- en Lemerberg het idee opper om met SSOP eens de Mt.Ventoux te gaan beklimmen? Hoe langer we het er over hebben, hoe serieuzer de plannen worden en als we ons laatste drankje op hebben (en nee....opnieuw worden geen aantallen genoemd)hebben Ruud, Hans M en ik al toegezegd mee te gaan en zien we Arnold, die eerst z'n twijfels heeft, steeds enthousiaster worden.
We spreken af dat we dat we één en ander voor september 2013 gaan organiseren zodat belangstellenden er rekening mee kunnen houden met hun vakantieplanning.
En zo eindigt een behoorlijk pittige fietsdag met de plannen voor een nog pittiger uitdaging...........