62e Prestatietocht................toch?

Vrijdag 23 maart, 's avonds 22:30 uur. Ik kom net thuis van het werk en zie op RTL 7 nog net hoe FC Zwolle thuis wint van AGOVV en één van de concurrenten verliest. Een goed begin van het weekend dus en dat, opgeteld bij het prachtige voorjaarweer wat ons te wachten staat, maakt dat ik er zin in heb...............waarin? De Prestatietocht van de volgende dag.

Zaterdagochtend 24 maart, 07.15 uur. De wekker die ik altijd zet maar eigenlijk nooit nodig heb loopt af. Vandaag dus de Prestatietocht van TC Swolland, 155 km door Salland, Drenthe en De Kop van Overijssel die, gezien de periode van het jaar, normaal gesproken echt een prestatie vereist om uit te fietsen.
Wind, regen, kou en afstand kan, en heeft in het verleden, van de deelnemers het uiterste gevraagd.
Zo niet vandaag, onder werkelijk prachtige omstandigheden konden we de traditionele voorjaarstocht fietsen. Nu is dat natuurlijk hardstikke mooi om te fietsen, maar om er daar dan weer een verhaal van te maken valt absoluut niet mee.
Om te beginnen viel de wind best wel mee vandaag al trok ie in de middag wel wat aan, dus geen heroisch gebeuk tegen de ZW storm in op de dijk naar Blokzijl. Slechts één lekke band was ons deel vandaag en valpartije bleven ons ook bespaard, nou maak daar maar eens een verhaaltje van........
Toch doe ik een poging, want fietsen bij een toerclub is natuurlijk meer dan alleen maar trappen en stoempen.
Om dat te duiden moet ik eigenlijk beginnen met de mooiste opmerking van de dag, een opmerking die al gemaakt werd voor er ook maar een meter gefietst was en die klonk als volgt ; "Cor, je zit verkeerd om in je bandana" en was gericht aan Cor W. onze zo gewaardeerde penningmeester. Cor had zijn bandana(zweetband om het hoofd voor de niet-fietsers onder de lezers....)ondersteboven om zijn voorhoofd, waardoor de reclameuiting van AGU er ietwat treurig uitzag. De opmerking werd gemaakt door Harry B. (over hem later meer) en als ik zoiets hoor kun je mij wegdragen, prachtig. Op zo'n moment is mijn dag al geslaagd.

Maar goed er moest dus wel gefietst worden. Voor de vermelding in het clubblad en natuurlijk voor de fles wijn op de Lemelerberg. Met 29 guys en 3 (Swol)ladies gingen we op pad.
Via de vaste route (Berkum, Herfte,Dalfsen en Dalmsholte) bereiken we de voet van de Lemelerberg, traditiegetrouw het moment waarop de koers voor heel even ontbrand. Op de top staat Swolland-nestor Henk Hofstee steevast klaar om te controleren wie de fles wijn moet gaan ontvangen.
De strijd ontbrand vrij laat, sommige mannen missen de slag terwijl anderen hun neus nogal verrassend aan het venster komen tonen. Uiteindelijk wint toch weer Wout K. terwijl Swollands hoop in bange dagen, Jan(Pino)Schotman genoegen moet nemen met de 2e plek. Ikzelf kom als 11e boven, ik ken mijn plek als de weg omhoog loopt. Als ik het goed gezien heb komt Jeanette Meijer als eerste Swollady boven.
Na de Lemelerberg gaat de route via Lemele, Ommen, Balkbrug, Oud Avereest verder naar de eerste stop in Veeningen.

Bij café Poortman in Veeningen staan de puntjes met slagroom al te wachten als de eerste Swollanders binnenkomen.
Als alle 32 zitten is het café helemaal gevuld met blauw wit en rood.

De appeltaart is verrukkelijk en de koffie zakt er ook wel in, ook bij Poortman in Veeningen blijkt fietsen geen straf.
Als we na de rust verder gaan is de groep gereduceerd tot 24. 5 mannen en 3 vrouwen zijn, onder de bezielende leiding van Henk B., vanaf Veeningen rechtstreeks teruggefietst naar Zwolle.
Wij gaan verder in noordelijke richting. In het peloton zijn inmiddels vele kledingstukken uitgegaan en diverse melkflessen ontluiken in de steeds aangenamere voorjaarszon. Ook hier natuurlijk de welbekende uitzonderingen die de regel bevestigen (de zonnebank klanten).
Eigenlijk is er nog steeds niets wat deze tocht tot een Prestatietocht maakt, al moet gezegd dat de wind langzaam maar zeker wat aantrekt.
Via het prachtige Drentse land, met z'n vele klinkerweggetjes, fietsen we verder.
Pas in Ruinen gebeurt er iets wat het ritme in de groep doorbreekt. Willem van D. rijdt lek. Ik ben er zelf helaas niet bij geweest maar het schijnt nogal een toer geweest te zijn om het verwisselde binnenbandje op druk te krijgen, oorzaak; inferieure fietspompjes............
Na ruim 100 km arriveren we bij café De Steen in Willemsoord, ook al een jarenlange traditie.
In dit gezellige etablissement wordt door Henk H. de fles wijn uitgereikt aan de eerst aankomende op de Lemelerberg...........of toch niet? In plaats van wijn krijgt Wout K. een flesje Berenburg en gaat de druivennectar naar Jan S.
De waard van café De Steen doet zijn best om ons allen te voorzien van koffie of groentensoep en maakt zich ondertussen nogal druk om de BMI van Harry B., terwijl die toch gewoon een te warm gewassen shirtje draagt. Sommigen bemoeien zich ook overal mee........

Na de tweede stop maken we ons op voor de laatste loodjes. Met de wind schuin achter zetten we koers richting de Weerribben. Dat we daarbij Cor, onze gewaardeerde penningmeester, even over het hoofd zien nemen we voor lief, de rekeningen zijn betaald.......
Met de wind dus achter en bij een graadje of 17 inmiddels, vinden sommigen dat het allemaal wat te makkelijk gaat en er van een Prestatietocht geen sprake is. Als dan blijkt dat onze toerleider Ruud W. ook nog de 'gevreesde' Hooiweg uit het parcours heeft geschrapt wordt het Toon O. wat teveel, Toon zegt er wat van ! Als hem even later een alleszins acceptabel alternatief wordt voorgelegd zwijgt hij echter in alle talen.

Als we de Weerribben doorkruisen blijkt eens te meer hoe mooi dit gedeelte van Nederland is, helemaal als het baadt in het zonlicht.

Via Blokzijl, St.jansklooster, Zwartsluis en Hasselt voltooien we onze Prestatietocht die eigenlijk geen Prestatietocht was maar uiteindelijk wel weer een verhaal heeft opgeleverd. Omdat fietsen niet alleen maar trappen en stoempen is.

Zaterdagavond, 21.45 uur. Ik zit aan een biertje en bedenk me dat het weekend tot nu best geslaagd genoemd mag worden. Als nu morgen mijn cluppie ook nog van PSV wint is het helemaal TOP, al zullen daar de meningen ongetwijfeld over verschillen.........

WEGPIRAAT !

Dinsdagochtend 9 uur, zonnig weer maar nog wel fris met een redelijk ZW-windje. Deze ochtend is de enige mogelijkheid om deze week, afgezien van het weekend, te fietsen.
Ik fiets via Herxen richting Wijhe en verder via Boerhaar en Broekland richting Heeten, ik doe lekker kalm aan hoewel ik nog wel aardig door moet trappen tegen de ZW wind in.
Net voor Heeten ga ik weer links om terug te keren richting Zwolle en kom uiteindelijk uit op de N348 tussen Deventer en Raalte. Ik fiets netjes op het fietspad richting Raalte als ik in de verte een auto zie inhalen in de richting Deventer. Als die auto, een audi A4, vlak bij mij is schiet hij ineens in volle vaart de berm in en schiet vlak achter mij langs het fietspad op. Een milimeter dichter en hij had de band van mijn velg gereden of ik was morsdood geweest. Ik moet er niet aan denken wat er was gebeurd als we daar met een groep hadden gefietst.
Door de schrik en de adrenaline heb ik niet gezien of de automobilist moest uitwijken voor een tegenligger of de macht over het stuur was kwijtgeraakt. Vragen kon ik het niet want de kloothommel reed met hoge snelheid over het fietspad verder om een paar honderd meter verderop weer op de autoweg verder te gaan.
Met de schrik goed in de benen en een langzaam naar W tot NW draaiende wind erbij, harkte ik terug naar huis waar ik met 62 km op de teller aankwam. Gelukkig wel !

Het allermooiste Pinarello model

Ja Sorry Jan, maar als ik dan toch mag kiezen.............

Benali Boekt 'De Renner'

Een jaar of 4 geleden heb ik op mijn weblog een artikeltje gewijd aan het boek 'De Renner' van Tim Krabbé (schrijver, schaker en fervent fietser)
Kort geleden deed Abdelkader Benali (schrijver en ook fervent fietser) hetzelfde in zijn tv programma 'Benali Boekt'. In dit programma gaan Krabbé en Benali terug naar Meyrueis (Zuid Frankrijk) om te praten over het boek en een deel van het parcours van de wedstrijd, waarin Krabbé destijds als tweede over de meet kwam, te fietsen.

Bekijk de uitzending : Benali Boekt 'De Renner'


Eigenlijk lijkt het mij wel aardig om in de toekomst eens naar de Cevennen af te reizen om op locatie, maar op een ander nivo, te voelen wat Tim Krabbé voelde in 1977.

2-Provincientocht

Na het voorrijden van de Prestatietocht van afgelopen woensdag koos ik er vandaag voor om niet de lange versie (130 km) van de 2 Provincientocht te fietsen maar de korte (70 km), zeg maar de '1 Provincie uitvoering.
Bij binnenkomst in de Vrolijkheid bleek dat net de Stappenbelt fietsgroep was binnengelopen en het was dus even file bij de inschrijving. Dat was echter niet het grootste nieuws van de dag, dat was natuurlijk de nieuwe fiets van Jan S.:  de Pinarello Dogma 2 met Shimano Ultegra Di2 was op vrijdagavond 'van de band gerold' en stond nu te pronken bij De Vrolijkheid.
Elektrisch schakelen is nu dus ook in het Swolland peloton gearriveerd.........
En nu wel meer dan één versnelling gebruiken hè Jan ?

                                                       Mooie fiets.............

Genoeg genoten van Jan z'n fiets, de tocht moest van start. Er werd dus gestart met 2 Swolland groepen, snel en lang en iets minder snel en kort. Samen met Hans M, zet ik mij op kop van de 70 km groep, ondanks een pijnlijke nek voel ik mij sterk genoeg om een stuk kopwerk te doen. De boterhammen met pindakaas en hagelslag hadden hun werk weer gedaan en met een behoorlijke club achter ons aan gingen we op pad. Bij de groep ook enkele leden van de Swolladies, nou daar wil je natuurlijk wel een paar kilometer voor op kop fietsen. Verder bestond de groep uit een aantal (met alle respect) oudere leden, waaronder Rinus M., met z'n 73 jaar ongetwijfeld de oudste van de groep.

Ook de van een griep herstelde Ruud W. was weer van de partij, met zijn immer opbeurende opmerkingen wist hij het moraal van de beide koprijders hoog te houden.

In tegenstelling tot afgelopen woensdag kwam ditmaal de zon wel tevoorschijn en ondanks dat de temperatuur nog niet echt hoog was, voelde het allemaal een stuk aangenamer aan.

Via de Vechtdijk, Dalfsen en Ankum fietsten we in N.O. richting met de wind meest schuin achter en soms even tegen. Met een koerssnelheid van zo'n 28 km/h ging het redelijk vlot richting Staphorst. Slechts één keer werd er een beetje gemord dat Hans & Hans na de bochten iets te hard door fietsten, wat Hans M. de opmerking ontlokte dat ze voor 2 euro niet te veel moesten zeuren :-) ................in het vervolg ging het echter wel een stuk beter,

In Staphorst werd even gestopt voor een kop koffie, hier viel de groep uit elkaar omdat sommigen door gingen voor de langere afstand of direct terug gingen naar Zwolle. Omdat we op de terugweg de wind ongetwijfeld  tegen zouden hebben, kwam Rinus M met het verzoek om niet harder te gaan dan 25 a 26. Aangezien 'Hanse Tours' ook op de terugweg de kop werd opgedrongen, had ik daar persoonlijk niet zoveel problemen mee.

Na een dubbel bakkie leut vertrokken we weer voor de terugtocht, met nu de wind dus hoofdzakelijk tegen. Gelukkig voelden de benen nog steeds goed aan en zonder al te veel problemen rolden de kilometers onder de wielen door.

De meeste last hadden we, Hans & Hans,  eigenlijk nog van de vele opmerkingen van Ruud W., van zijn huisarts mocht hij niet alleen alles weer zien, maar schijnbaar ook alles weer zeggen. Eigenlijk mocht Ruud alles weer.........behalve op kop fietsen.

Zonder grote problemen, op een lek bandje bij de Vechtbrug na (geplakt bij De Vrolijkheid), kwamen we weer terug in Zwolle, met 70 kilometer op de teller en een alleszins acceptabel gemiddelde van 26 km/h

Om de verloren energie weer op nivo te brengen dronken we nog een aantal 'hersteldrankjes' maar om de huisarts van Ruud niet ongerust te maken zal ik hier niet vertellen hoeveel......

Al met al weer lekker gefietst !

Voorrijden Prestatietocht

Het afgelopen weekend werd ons voor de woensdag redelijk goed weer voorspeld. Na de verregende woensdag van de vorige week konden we nu echt aan de bak voor het voorrijden van de Prestatietocht 2012.
Het blijft toch elke weer lastig om in deze periode te bepalen welke kleding het beste is; wel of niet overschoenen (ik niet), wel of niet winterhandschoenen (ik wel) en hoeveel lagen kleding (ik 3).
Naarmate de woensdag dichterbij kwam werd de voorspelling wat betreft de temperatuur en zonnenschijn steeds minder, zodat we uiteindelijk uitkwamen op 0 uur zon en maximaal een graadje of 8 in plaats van de eerder beloofde 14.
Toch stonden er op deze doordeweekse woensdag nog 10 mannen aan de start van de lange tocht. Helaas ontbrak de initiator, hij lag met griep op bed. Gelukkig had hij nog wel de tracks met de route van vorig jaar aan Erik B. en mij toegestuurd, opdat we niet zouden verdwalen.................(overigens blijken sommige mannen helemaal geen GPS nodig te hebben om de weg te vinden).
Jan S. en Arnold van B. zetten zich bij vertrek aan kop en we volgen de welbekende route via Berkum en Herfte richting Dalfsen en daar de Rechterense dijk op.

Overigens las ik vandaag in de krant dat de gemeente Dalfsen van plan is om deze fraai gelegen weg richting Kasteel Rechteren te verbreden ten behoeve van het vrachtverkeer. Ongetwijfeld goed voor de industrie van Dalfsen maar van mij mogen ze daar onmiddelijk een streep doorzetten.  Wie ooit wel eens in de zomer, bij zonsopkomst en ietwat mistige omstandigheden, daar richting kasteel heeft gefietst is het vast met mij eens. Wat mij betreft wordt dat stukje Salland een nationaal monument.

Via de Lemelerberg ging het naar Ommen en vervolgens door naar Balkbrug. Helaas moesten we voorbij Ommen in de remmen omdat er 'ineens' een nieuwe weg ons pad doorkruiste en wij alleen via een rioolbuis ( geopperd door Hans D.) de andere zijde zouden kunnen bereiken, wij kozen ervoor om een stuk terug te fietsen en de juiste route te zoeken.
Bij café Poortman in Veeningen was de deur helaas gesloten zodat we nog stukkie door moesten voordat we aan de koffie konden. Pas in Echten, na ongeveer 75 km, konden we afstappen voor het welbekende puntje met slagroom.
In Cafe Restaurant De Molenhoeve was gelukkig plek genoeg, ondanks dat hier op hetzelfde moment ook het wekelijkse knutseluurtje van de plaatselijke plattelandsvrouwen plaats had.
De koffie / chocolademelk met appelgebak zakten er goed in en terwijl wij er zicht-en hoorbaar van genoten kregen wij ondertussen fietsondericht van de dame van de bediening. Haar advies was; om beurten op kop en dan kwam het allemaal goed.............kijk en daar heb je wat aan !
Overigens vielen de kosten voor 2x koffie met appelgebak hier alleszins mee, 4 euro precies. Onze penningmeester zou er vrolijk van geworden zijn, maar tijdens de echte tocht gaan we vast weer naar Poortman.

Na de koffie verlaat Bert G. de club en gaat rechtsaf (?) richting Hoogeveen.......(hij zal toch niet met de trein zijn terug gegaan?)
Wij gaan met 9 verder en het lijkt wel of het steeds frisser wordt, ik heb in ieder geval de hele tocht last van koude tenen gehad.
Ergens in de buurt van Ruinen (dacht ik), hebben we last van wegwerkzaamheden en moeten we klunen, iets wat ons later nog eens overkomt maar dan kunnen we onze weg vervolgen via een omweggetje.
De tweede stop vindt plaats in de Weerribben, bij een donker cafe ergens op een hoekje. Tegen de gevel staat een Colnago geparkeerd die mij bekend voorkomt, ik kan 'm alleen niet thuisbrengen. Als we het cafe betreden is de eigenaar snel ontmaskerd, al probeert hij zich nog onherkenbaar te maken achter een (ietwat) grijzende baard.............het is Wim S. uit Emmeloord.
Na twee kopjes koffie gaan we snel weer op pad, nu weer met tien omdat Wim zich tot St.Jansklooster bij ons voegt. Na het opstappen duurt het erg lang voor ik weer echt warm wordt en, eerlijk is eerlijk, ook de krachten beginnen af te nemen.
Via Blokzijl en St. janskloooster koersen we richting Zwartsluis, hier krijgen we een extra pauze omdat een containerschip er voor zorgt dat de brug een behoorlijk tijdje open staat.

FF wachten nog.........

Als het schip gepasseerd is kunnen wij onze weg vervolgen en via Hasselt en de Verkavelingsweg bereiken we Zwolle weer, blij toe.
Na Hasselt voelde ik al dat ik iets te weinig gegeten had deze dag en de laatste 20 km vielen mij dan ook behoorlijk zwaar.
Om precies 16.45 uur stapte ik bij huis van de fietst met maar liefst 178 km op de teller bij een gemiddelde van ca. 27 km/h.en ik was er even behoorlijk klaar mee..........
Na twee boterhammen met pindakaas en extra belegt met hagelslag (iedereen heeft zo z'n eigenaardige eetgewoonten) en een warm bad zag de wereld er al weer een stuk vrolijker uit, zaterdag maar weer opstappen !

Een lekkere trainingsrit

Wat is er nu fijner om na ruim 100 kilometer te hebben gefietst in de nattigheid even lekker languit in bad te liggen. Ik kan eigenlijk maar één ding bedenken en dat is met een mooie jonge vrouw languit in bad te liggen. Helaas is mijn bad daar weer net niet groot genoeg voor, maar op dit moment maakt het niet uit ook eigenlijk, ik kon even lekker ontspannen en de vermoeidheid is alweer verdwenen, al moet ik zeggen dat het ook best meeviel met de vermoeidheid.
Ik ben net terug van de Trainingsrit Hattem, een tocht met een aantal klimmetjes rond Hattem en Wapenveld voor de koffie en daarna via Elburg en Kampen door het vlakke land weer terug.
Net als andere jaren was de club opgesplitst in twee groepen; de 25 km/h groep en de 28 km/h groep, mijn keuze viel dit jaar op 28 groep.

Ondanks dat we buren zijn hadden Henk G. en ik Facebook (!) nodig om om 8.30 af te spreken op de parkeerplaats in onze buurt. Toen we gezamenlijk binnenliepen bij De Vrolijkheid was het redelijk gevuld met fietsers. De regen van die ochtend had blijkbaar weinig indruk gemaakt op de meesten, al waren er wel een aantal bekende gezichten die schitterden door afwezigheid, al dan niet door de griep.
De 28 groep vertrok iets eerder dan 25 groep en met, ik dacht, 13 man gingen we op pad.
Via AA-Landen, Holtenbroek, Stadshagen en Spoolde togen we richting de oude IJsselbrug. Net ten zuiden van Hattem begint de Veluwe zich langzaam te verheffen en daarvan maken vele fietsers  gebruik om hun beenspieren te trainen, zo ook wij........
Via allerlei bosrijke weggetjes met stijgingpercentages tot max. 5 %  pakken we alvast wat hoogtemeters op. Als we Hattem hebben verlaten zetten we koers richting Wapenveld en via de Filipsberg (rotding) verder de Veluwe op.
Ik merk wel dat ik me bij de snellere jongens heb aangesloten want ik hark continu achteraan als de weg oploopt, maar ja....ook zo kom je op de plaats van bestemming. Op de Zuidweg gaat bij een aantal de turbo erop, ik kan een tijdje aanhaken maar moet uiteindelijk passen, samen met nog een aantal gelosten bedwingen we vervolgens de Knobbel op weg naar de koffie in 't Harde.
Eenmaal aan de koffie zien we dat het buiten is gaan regenen en we prijzen ons gelukkig dat we binnenzitten. De 25 groep heeft minder geluk, zij komen aan als wij de eerste kop koffie en de appeltaart al op hebben. Zij hebben onderweg nogal pech gehad, twee lekke banden en een valpartij van Toon O. hebben het tempo behoorlijk gedrukt. Toon is noodgedwongen teruggekeerd naar huis, jammer voor hem.

Na de koffie gaan we weer op pad over de nu natte wegen, waarbij opvalt dat het ineens een stukkie frisser is. Als we richting Elburg fietsen bedenk ik mij dat het wel erg jammer is dat mijn voorganger geen spatbordje heeft gemonteerd...........
Richting Kampen hebben we de wind in de rug en de snelheid loopt zo nu en dan lekker op. Ook op de Zalkerdijk, met de wind een beetje van opzij, wordt er behoorlijk tempo gemaakt maar iedereen komt goed mee.
Na de IJsselbrug gaan de mannen die in zuid wonen rechtsaf en fietsen met een lekker tempo op huis aan.
Thuisgekomen blijk ik een mooi gemiddelde op de teller te hebben, deze mag ik echter niet openbaar maken van de toerleider..............laten we het maar op 28 km/h houden.

Gijs Lieftink

Vorig jaar tijdens de fiesttocht van Parijs naar Zwolle leerde ik een behoorlijk aantal nieuwe mensen kennen. Allemaal mensen met voorliefde voor hun hobby, het fietsen.
Een van hen was Gijs Lieftink.
Mijn allereerste ontmoeting met Gijs was op een avond in het voorjaar ter voorbereiding op de tocht.Gijs was een tanige, slanke en op het oog sportieve zestiger.

Pas tijdens de tocht zelf leerde ik Gijs iets beter kennen. Geen groot prater, net als ik overigens, maar wel een vriendelijke persoonlijkheid. Tijdens de twee keer dat we in dezelfde kamer moesten overnachten vertelde hij wel over zijn werk, over het fietsen en over andere zaken die hem bezig hielden.
Het fietsen zelf ging hem goed af, je kon goed zien dat hij het al lang deed. Zonder enig probleem fietste hij de 1060 km in een week uit.

Ergens in de winter hoorde ik van een ander Swolland lid dat Gijs ernstig ziek was, en ik kon dat niet geloven.
Het kon er bij mij niet in dat iemand die in de zomer nog op de fiets van Parijs naar Zwolle fietste, in de winter ineens zo ziek kon zijn.
Als je zoiets hoort hoop je dat er nog herstel mogelijk is, want men kan zo veel tegenwoordig..........

Toen ik vandaag de website van Swolland opende sloeg de schrik mij om het hart. Gijs Lieftink was op zondag 4 maart op 64 jarige leeftijd overleden. Deze slanke, sportieve en sterke man had het toch niet gehaald.
Ik kan het nog steeds niet geloven....................

Gijs, rust zacht !

Opening van het wegseizoen

Ik ben net terug van een ritje over de Lemelerberg. Nog even snel de fietskleding aangetrokken vanochtend, om voor de verwachte regen weer thuis te kunnen zijn.
Dat is gelukt, na een tocht via Wijthmen, Hoonhorst, Giethmen, Archemerberg, Lemelerberg, Luttenberg (koffie), Lemelerveld terug naar Zwolle. 68 km en lekker gefietst.

Gisteren stopte de teller voor mij bij 97 kilometer na een uiterst geslaagde Openingrit van TC Swolland.
Ik heb toch al best een aantal clubritten gefietst, maar die van gisteren was toch wel erg bijzonder.
Zittend aan de koffie bij de startlocatie, als vanouds De Vrolijkheid, bleek dat veel Swolland leden stonden te popelen om aan het nieuwe wegseizoen te beginnen. Tot zover niets bijzonders.......echter, de deur van het café bleef maar openslaan en meer en meer Swollanders kwamen binnen, de toestroom bleek enorm en de teller stopte bij 48 (of was het nou 46?).
Voor toerleider Toon O. dus een hele meute om aan te voeren,

Vooral het eerste gedeelte, dwars door Zwolle, baarde met deze grote groep enige zorgen maar zonder problemen bereikten we het buitengebied.
Via de nieuwe spoorbrug over de IJssel trok het peloton de Noord Veluwe op. 24 (of 23) setjes van twee renners netjes naast en achter elkaar, het gros gekleed in Swolland tenue wat een mooi plaatje opleverde. Toch een stukje reclame voor de TC Swolland !
Via Hattemerbroek en het fietspad langs de Wezepsche Heide slingerde de groep naar de eerste plaspauze, een mooi moment voor een overzichtsfoto............

De Swolland trein is tot stilstand gekomen.........

Na een kort oponthoud zetten machinist Toon en stoker Ruud W. de Swolland trein weer in gang en via de Zuidweg en de Tongerense heide fietsten we verder richting de koffiestop in Vierhouten.
De invasie van wielrenners bij Café Restaurant De Vossenberg betekende spitsuur voor de bediening en hier en daar ging het niet helemaal naar wens, dit tot ontsteltenis van Arnold van B.
terwijl de éne tafel al aan het tweede bakkie bezig was moest Arnold met zijn tafelgenoten nog altijd wachten op de eerste. Meerdere pogingen om het bedienend personeel van dit onrecht op de hoogte te brengen strandde in de drukte. Uiteindelijk lukte het Arnold om niet alleen een eerste, maar zelfs een tweede én een derde kop koffie te bemachtigen (weliswaar een beetje lauw maar een kniesoor die daar om maalt).
Gemiddeld ging onze penningmeester (die moet voorkennis hebben gehad, want hij was in geen velden of wegen te bekennen) er aan voor 48 (of 46) punten appelgebak, al dan niet met slagroom en ongeveer 96 (of 92) koppen koffie of warme chocolademelk. Een behoorlijke aanslag op de clubkas, wat de voorgenomen contributie verhoging nog noodzakelijker maakt !

Na de koffiestop werd het peloton enigzins uitgedund omdat een aantal snellere jongens zich groepeerden en apart terug gingen. De rest volgde Toon en Ruud in een bijna monoToon tempo, het gemiddelde lag precies op 25 km/h en hieraan was goed te zien dat hier een toerleider aan het werk was die het 'op tijd' rijden goed onder de knie heeft.
Door de bossen bij Nunspeet en via de Zandenplas, Doornspijk, 't Harde keerden we weer terug naar Zwolle, waar Toon de hele groep netjes afzette bij de oude IJsselbrug. Met 96 kilometer op de teller was ik om 13.45 uur weer thuis na een lekkere openingsrit.
Het wegseizoen is weer op gang en eigenlijk is er weinig verandert;  er wordt nog steeds veel geouwehoert, Ruud fietst nog steeds veel op kop en Bert G. doet z'n plas........
Het wordt vast weer een mooi fietsjaar !