Ik zag Gesink op indrukwekkende wijze de klimetappe winnen nadat hij alle concurrenten tijdens de klim had achtergelaten, alleen de vroege vluchter Atapuma uit Colombia kon in de laatste kilometer nog aanhaken maar werd in de sprint kansloos verslagen. Door de etappewinst kan Robert Gesink de eindzege nauwelijks meer ontgaan. In het spoor van Gesink klom een ander Nederlands talent mee naar een goede dagklassering, Wilco Kelderman werd 7e na in het begin van de laatste klim al veel werk voor Gesink te hebben verzet.
In de wetenschap dat Robert Gesink dus definitief terug lijkt te zijn van alle malheur dat hem de laatste 2 jaar heeft achtervolgt kon ik mijn bed opzoeken.
Zelf had ik de zaterdag natuurlijk ook weer sportief doorgebracht, op een iets ander niveau dan de mannen in California maar als je het goed bekijkt is de inspanning er, verhoudingsgewijs, niet minder om.
De aanvankelijke plannen om een bezoek te brengen aan de Tecklenburg Rundfahrt gingen vanwege te weinig animo niet door en als alternatief was er een rondje Holterberg uit de bus gekomen.
Ruud W. had opnieuw een verrassende route in petto voor de 7 mannen die vandaag aan de start verschenen bij de Vrolijkheid en telkens als je dacht nu gaan we vast rechts (want we moeten naar de Holterberg) ging de route links.
Met Fred B. en Ruud op kop en Harry B., Stefan H.,Peter de V. , Hans K. en ondergetekende erachter fietsten we langs zuidkant van de Vecht richting Dalfsen om daar vervolgens over te gaan op de noordkant. Over rustige fietspaden en door bosrijke gebieden kwamen we uit bij Varsen en passeerden o.a. het bruggetje waar Peter enige tijd geleden in aanraking kwam met een paaltje en waar peter inmiddels in het bezit is van een nieuwe fiets bleek het paaltje er nog even geschokt en aangedaan bij te staan. Voor de gelegeheid werd Peter en het paaltje voor de eeuwigheid vastgelegd en terwijl Peter nog even doormopperde over de zin en onzin van de paaltjes op fietspaden gingen wij weer verder richting Ommen.
Het was tenslotte aan mijn stoicijnse volharding en de pompkracht van Hans K. te danken dat wij na een kleine 10 minuten eindelijk en nu defiitief verder konden, op weg naar de koffie in Nijverdal.
De koffie bereikten we na nog een aantal fraaie kilometers door het landelijke Reggedal met wel veel wind tegen, je snapt niet waar al die wind vandaan komt als bedenkt dat de meeste wind ook nog eens langs je heengaat....
Eindelijk bereiken we Budde waar we, na eerst nog een kwartiertje wachten bij hét stoplicht van Nijverdal, aan de koffie kunnen en ons kunnen voorbereiden op de Holterberg.
Na de pauze gaan we weer op pad, na kilometers bosrijke fietspaden komen we uit bij de gevreesde Motieweg, kort maar krachtig ! De max 11% wordt weer overleefd en we gaan linksaf richting de Diepe Hel waar ons, na eerst een lekkere afdaling, nog een klimmetje van 10% staat te wachten. Bij de afslag richting Haarle heeft Hans K. op een bankje plaats genomen naast twee wandelvrienden en het duurt even voor de heren zijn uitgepraat en we weer verder kunnen.
De terugweg voert ons via Haarle, Raalte, de Elshof en Laag Zuthem weer naar Zwolle. Onderweg blijkt Ruud nog een boutje van zijn stuur te missen, waarschijnlijk ook los getrilt op dat onverharde pad :-)
Bij Laag Zuthem gaan Peter en Stefan naar Zwolle zuid terwijl de rest doorfietst naar het vertrekpunt om nog een hersteldrankje te nuttigen. Voor we daar aankomen belanden we nog in de massale toestroom van de Fusion OF Dance bij de Wijthmenenerplas, de goedgemutste tieners en twintigers nodigen ons uit om een moppie mee te dansen maar wij passen.
Uiteindelijk weer 136 kilometers gemaakt, weliswaar minder zwaar dan in Tecklenburg maar toch weer lekker gefietst onder goede omstandigheden.....eindelijk.
Woensdag maar weer, in Apeldoorn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten