Toerfietser Weblog

Volgt de fietsbelevenisen van Hans de Groot,
toerfietser sinds 2003.
Ik fiets om te bewegen,om te genieten van de geleverde prestaties, om samen tochten te maken, om nieuwe wegen te ontdekken en om van de natuur te genieten.

zondag 7 april 2013

Politietocht en Frisseneustocht

Het is zaterdagochtend als ik om 8.40 uur aankom bij De Vrolijkheid voor mijn zoveelste Frisseneustocht. Ik zie dat er al 3 Swollanders staan te wachten bij de verkeerde ingang en het hek van het terras is nog afgesloten, raar. Als we door de andere ingang zijn binnengelaten blijkt dat het café voor de zoveelste keer slachtoffer is geworden van een inbraak. Aan de vernielde gokkasten is duidelijk te zien waar de onverlaten het op hadden gemunt, beide kasten waren met bruut geweld opengebroken. Om het onderzoek niet te frustreren was de ingang van het café gesloten tot de komst van de politie.
Over politie gesproken...die organiseerden afgelopen woensdag hun traditionele Salland Politietocht en om toch maar wat kilometers in de benen te krijgen had ik hiervoor speciaal een vakantiedag opgenomen.
Helaas waren de weergoden ons niet heel goed gezind die dag, want er stond een keiharde oosten wind kracht 5/6 die het fietsen er niet leuker op maakte.
Ik schat dat er zo'n 10-tal Swolland leden aanwezig waren, die ochtend in de kantine van de v.v. S.V.I. die echter niet als groep vertrokken. Een aantal koos ervoor om met andere groepen op te fietsen of als trio een langzamer tempo te gaan aanhouden. Samen met Ruud W., Cor W.,Frits M.,Henk M. en Bert G. vertrok ik voor de 140 km door het Sallandse land met, voor onze begrippen, een behoorlijk aantal hoogtemeters in het verschiet. Door onvoorziene omstandigheden kom ik, samen met Henk, gelijk op kop als we via Harculo en Windesheim richting Herxen fietsen. De wind is inderdaad hard en als we in de verte een grote groep zien fietsen proberen we daar aansluiting bij te krijgen, dit lukt pas als deze groep moet wachten voor de oversteek van de N337, op dat moment was Bert G. al afgehaakt.
Als 'peloton' ploeteren we tegen de harde oostenwind verder het Sallandse land in. De mannen van verschillende toerclubs vinden elkaar vrij snel en afwisselend maken we onze beurtjes op kop, dat scheelt een hoop! Na een kleine anderhalf uur komen we bij de eerste verzorgingspost waar muesli repen worden uitgedeeld, hier blijven de andere mannen dermate lang staan dat we besluiten met 5 verder te gaan richting de Holterberg. Dat is wel andere koek want nu genieten we minder bescherming tegen de elementen. Nadat we de Holterberg voor de eerste keer gerond hebben en op weg gaan naar de Motieweg raken we Henk kwijt die doorfietst waar wij gelijk de Motieweg pakken. We schreeuwen hem nog toe dat we bovenop gaan koffiedrinken. Helaas komt dit niet helemaal goed over en Henk zullen we die dag dan ook niet weer terug zien.
Als wij de koffie hebben gehad gaan we verder voor de tweede passage van de Holterberg, een stevige opgave met de wind schuin tegen. Gelukkig zijn Frits en Cor goed in vorm en zij nemen dan ook het meeste kopwerk voor hun rekening. Na de Toeristenweg gaat het richting Luttenberg en de welbekende berg daar, als we boven opkomen waaien we nog net niet van de fiets af en we zijn dan ook blij als we weer zijn afgedaald. Vervolgens volgen een 10 tal erg zware kilometers richting Lemele pal tegen de wind in, hier voel ik mijn benen langzaam maar zeker leeglopen. Toch halen we zaal Dijk waar we met behulp van een kop soep en een broodje weer wat op krachten komen. Inmiddels hebben we al besloten om de tocht hier en daar iets in te korten en zo fietsen we vanuit zaal Dijk gelijk de Lemelerberg over, waar we nog enkele leden van het vroege peloton 'opvegen', en vervolgens rechtsaf door het bos richting Ommen. Langzaam maar zeker krijgen we dan de wind steeds vaker in ons voordeel en na een kilometer of 110 komen we bij de splitsing Dalfsen, hier besluiten we om niet meer het rondje via Heino te doen maar linea recta naar Zwolle te fietsen via de Poppenallee. Heerlijk met de wind in de rug gaat het snel richting Zwolle. Thuisgekomen heb ik 122.5 km op de teller en plof ik vermoeid in de bank, zaterdag maar weer zien.

Als er om 9.00 uur ongeveer 16 mannen (helaas waren er geen dames aan de start verschenen)zich opmaken om een frisse neus te halen, is de politie nog niet geweest en laten wij het zichtbaar ontdane personeel van het café achter en gaan op pad.
Wegkapitein Harry B. had het wijze besluit genomen om als één groep te vertrekken in een acceptabel tempo van 25/26 km/h.
Via de inmiddels welbekende route langs de Vechtdijk, Hasselt en Zwartsluis fietsen we richting Belt Schutsloot.

De welbekende entree van Belt Schutsloot vanaf Zwartsluis

Even na het welbekende bruggetje over de Oostelijke wetering neem ik de kop over van Ruud W. en kom erachter dat er nu toch ook wel weer een behoorlijk windje staat. Via de Blauwe Hand en Wanneperveen (met z'n lange klinkerweg) fietsen we door richting de koffiestop in Havelte. Voor een enkeling gaat het niet hard genoeg en Wim H. sprint dan ook solo naar de koffie, wij volgen hem op gepaste afstand maar genieten even zo zeer van de lekkere koffie met appelgebak. Dit in de wetenschap dat we straks voor het merendeel de wind in de rug zullen hebben en ook het zonnetje nu volop is gaan schijnen.
Na de pauze gaat de tocht verder richting Oosteinde en Koekange en nu de wind meer en meer achter is wil de snelheid nog wel eens te ver oplopen, Harry B. laat dit echter niet toe en roept de voorste rijders weer tot de orde, niet harder dan 26 !
Uiteindelijk wordt het een ontspannen tochtje door het landelijke gebied ten noordoosten van Zwolle. Omdat het met de wind in de rug zo makkelijk gaat voel ik me voor even Fabian Cancellara wat me gelijk de bijnaam Fabian de Groot oplevert, ikzelf vind dan Hansjelara beter klinken !
Bij een temperatuur van een graadje of 9-11 komen we uiteindelijk weer in Zwolle aan. De meesten fietsen hier gelijk door naar school en kantoor maar met een man of zes gaan we nog even poolshoogte nemen bij onze startlocatie, de politie is nog steeds niet geweest. Wij vinden dat we in ieder geval de uitbaatster tot steun moeten zijn en bestellen uit medeleven een aantal hersteldrankjes  Sommigen bestellen meerdere keren de laatste en proberen zich er vervolgens met een wiskundige c.q. natuurkundige theorie uit te redden, daarbij uit het oog verliezend dat de waardin deze vakken nog niet verleerd was. Vanzelfsprekend zal ik hier, uit coulance met de wegkapitein van vandaag, niet verder over  uit wijden.....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten