Toerfietser Weblog

Volgt de fietsbelevenisen van Hans de Groot,
toerfietser sinds 2003.
Ik fiets om te bewegen,om te genieten van de geleverde prestaties, om samen tochten te maken, om nieuwe wegen te ontdekken en om van de natuur te genieten.

zondag 12 juli 2015

To Pesse and back...

Eigenlijk fiets ik het hele jaar al niet prettig, zit ik al maanden niet echt lekker in m'n vel en heb ik bovendien al een aantal weken niet gefietst door allerlei redenen. Als je dan op de site van de club leest dat er een tocht van 180 km gepland is voor de het komende weekend slaat je toch van de weeromstuit de schrik om je hart?
Het zou een fraaie zaterdag worden deze 11e juli en om in ieder geval nog wat kilometers te maken als voorbereiding op de fietsreis naar München eind deze maand wilde ik toch wel graag meefietsen. Gelukkig hielp een ontmoedigingscampagne van diverse clubleden en werd de afstand aangepast naar een meer acceptabel aantal kilometers.

Uit bed geraken viel niet echt mee deze zaterdag na een korte nacht, maar met moeite weet ik me toch op gang te trekken en dan bedoel ik ook echt met moeite. Een uurtje later zit ik echter toch op de fiets richting De Vrolijkheid. Als ik het café binnen loop kan ik uit de commentaren opmaken dat ik precies de bijbehorende gemoedstoestand uitstraal zoals ik me voel....
Gelukkig doet een bakkie leut wonderen en komt er weer iets van 'Grinta' in de aderen.
Om half negen vertrekken we met, hou me ten goede, 15 mannen en vrouwen voor een rit richting Drenthe met Ruud en Cor W. op kop (Hennie H. was schijnbaar ook nog niet helemaal wakker....).
Via Berkum, de Vechtdijk, Dalfsen, Balkbrug en Oud Avereest fietsen we Drenthe binnen in de buurt van Fort. Vlak voor dit dorp worden we luid toeterend en op hoge snelheid gepasseerd door een plaatselijke idioot die het op deze ochtend niet zo voorzien heeft op een groep fietsers. Even daarvoor waren we ook al een uitgekafferd door een de mannelijke helft van een echtpaar te fiets. Soms heb ik wel eens het idee dat, door de steeds toenemende (negatieve) aandacht in de media voor het fenomeen toerfietsers, iedereen zich nu maar permiteert om zich agressief tegen hobbyfietsers op te stellen.
Gelukkig kunnen we gewoon doorfietsen en rijden we verder Drenthe in em via Echten en de boswachterij Ruinen komen we in Pesse. Omdat we er inmiddels een kilometer of 60 op hebben zitten verwacht ik dat we hier aan de koffie gaan maar niets is minder waar en we verlaten Pesse net zo snel weer als we er in kwamen. Ondertussen zoekt Hennie naar de track op zijn GPS, maar waar hij ook kijkt er is geen track meer te vinden. Ik vertel Hennie dat ik nog steeds netjes op de track (van de korte route) fiets waarna Hennie doorkrijgt dat er helemaal geen 180 km gefietst wordt (hij was dus echt niet helemaal wakker bij vertrek, al dient de eerlijkheid mij toe te geven dat ook ik in de veronderstelling was dat er ook een gedeelte voor de 180 km ging).

Na een km of 65 stoppen we dan eindelijk voor koffie bij het Oude Posthuis in Anholt/Ruinen maar net als Hennie en ondergetekende heeft ook de uitbater van dit etablissement wat moeite met ontwaken en de deur gaat hier pas om 12 uur open. We moeten dus nog een stukje verder, wel jammer want het is wel een fraaie locatie.
Met 70 km op de teller fietsen we uiteindelijk de Brink van Ruinen op waar de terrassen ons uitdagend welkom heten..KOFFIE!

Koffie op de Brink in Ruinen
Het zo goed toeven op het terras dat het ons enige moeite kost om, na twee koppen koffie en een een heerlijk stuk appelgebak, weer op gang te komen. Toch moeten we weer verder en als we allemaal hebben afgerekend stappen we weer op om de terugweg aan te vangen.
Zoals altijd weet Ruud ons ook vandaag een gevarieerde en landschappelijk mooie route voor te schotelen. Gevarieerd geldt in dit geval vooral voor het wegdek en behalve over prachtig glad asfalt fietsen we vandaag over klinkers, kinderkopjes, zand, fijn grint en.....iets grover grind. Vooral dat laatste heeft gevolgen want na het stuiterend volbrengen van een 500 meter lang stuk grindweg worden we opgeschrikt door een lekke band van Petra. Ruud voelt zich dermate schuldig dat hij gelijk begint met de reparatie en terecht (je bent een bycicle repairman of niet). Helaas blijkt dat Petra niet het enige slachtoffer is want ook Gerrit L. komt erachter dat hij een lekke band heeft en nog weer later moet ook Harry T. tot zijn schrik constateren dat zijn voorbandje lek is. Zo hebben we dus drie lekke banden in 500 meter te pakken....bedankt Ruud!
Terwijl er dus druk binnenbandjes worden gewisseld geniet de rest van de zon en en passant wordt er druk gekeuveld over de banden en de lekbestandigheid daarvan. Na deze ongeplande bandentest zijn in ieder geval de volgende banden vandaag door de mand gevallen;
Michelin Dynamic (Harry ) Vredestein Fortezza (Gerrit) en de Giant nog wat (Petra), mijn eigen Schwalbe Durano Plus bandjes hebben de grint-test glansrijk doorstaan (knock on wood).

Testbaan
3x lek
Als alle binnenbandjes zijn verwisseld kunnen we, na een stief kwartiertje, uiteindelijk weer verder en zonder verder malheur fietsen we weer richting Zwolle.
Daar aangekomen geniet een aantal nog even van een welverdiend hersteldrankje op het terras bij Klaasje alvorens we huiswaarts gaan.
Thuis gekomen heb ik 128.5 km op de teller en ben ik blij dat ik weer gefietst heb. Na een vekwikkende douche plant ik mij vervolgens op de bank en kijk hoe de profs het doen in Frankrijk op de Mur de Bretagne.....
Over een week of drie gaan we op weg naar München (7 dagen achtereen ongeveer 130 kilometer met een aantal extra lusjes) dus de komende weken zal ik nog zeker wat extra kilometers moeten maken ter voorbereiding, er is zeker nog werk te doen.....