Toerfietser Weblog

Volgt de fietsbelevenisen van Hans de Groot,
toerfietser sinds 2003.
Ik fiets om te bewegen,om te genieten van de geleverde prestaties, om samen tochten te maken, om nieuwe wegen te ontdekken en om van de natuur te genieten.

zondag 29 december 2013

Calorieen wegtrappen tussen kerstkalkoen en oliebol............

En zo komt er al weer een eind aan een, voor mij, toch wel bijzonder fietsjaar. Op zondag 29 december fietsten we met z'n tienen de jaarlijkse Calorieentocht, een tocht die normaliter op de dag na kerst wordt verreden maar die dit jaar vanwege de slechte weersvoorspelling werd uitgesteld tot de 29e.
Het was niet de eerste rit die dit jaar moest worden uitgesteld of zelfs werd afgelast vanwege de weersomstandigheden.

Maar voor ik het afgelopen jaar ga nabeschouwen eerst dus de Calorieentocht van deze zondag. Zo tussen de kerstkalkoen en de oliebollen is het altijd even lekker om de laatste kilometers van het jaar te kunnen maken.
Toch waren er dit jaar minder deelnemers dan voorgaande jaren. Ongetwijfeld was voor een aantal de uitstel reden voor afstel. Dit i.v.m. andere bezigheden waar kerkbezoek er één van zou kunnen zijn, gelukkig had Harry T. hiervoor vrijstelling gekregen, gelukkig omdat het met Harry erbij altijd wel gezellig en sociaal fietsen is natuurlijk.
Bij de start liet Henk H. nog even heel trots zijn nieuwe camera aan ons zien, één die je kunt laten vallen en waarme je zelfs onder water foto's kunt maken. Ons idee om dan maar een foto vanuit de IJssel te maken zag Henk desalniettemin niet zo zitten.....kun je zo'n kleinnood vast goed uitproberen.
Wie er onverwachts niet was, was Arnold van B. die volgens zwager Henk G. wel degelijk mee zou fietsen. Een belletje op het uur van vertrek leerde dat Arnold zijn plannen had gewijzig en niet meeging.
Zo vertrokken we met 9 mannen richting Vierhouten onder droge omstandigheden met nog wel een frisse wind. Via de vaste route over de IJsselbrug, en de eerste bospaden achter Hattem kwamen we bij de carpoolplaats aan de A50 waar we Willem van D. als 10e in ons kleine pelotonnetje opnamen.
Via de Leemcule, het Swolsebos en het Heerderstrand voerde de route ons dieper de Veluwe op. Het was duidelijk drukker op de fietspaden dan op onze reguliere fietszaterdagen. Ook hier zal het droge weer, in combinatie met de drang om even de benen te strekken na de feestdagen, debet aan zijn geweest.

Na een kilometer of 20 als de bospaden hier en daar wat zompiger beginnen te worden wordt ik (en de rest van de groep) opgeschrikt door het geratel van mijn aandrijving. Ik was al blij dat het euvel met het vervangen van de ketting was verdweneen maar ik had iets te vroeg gejuicht. Mocht het wild in de Veluwse bossen zich in verband met de jaarlijkse feestdagen al niet uit de voeten gemaakt hebben dan zouden ze dat na het horen van mijn geratel zeker gedaan hebben.
Gelukkig zaten er vele technici onder de deelnemers en zo'n beetje alle oplossingen passeerden de revue, maar uiteindelijk fietste ik me, net als de afgelopen weken, weer een slag in de rondte op het grote blad. Binnenkort maar weer naar (laten) kijken.
In Vierhouten wacht ons weer de traditionele koffie met appeltaart. Helaas was de plek bij de open haard al bezet, maar bij gebrek aan Iris had Harry zich daar dit keer toch alleen moeten warmen.
Het was opvallend druk met sportieve fietsers in Vierhouten, daar doen ze toch maar mooi goeie zaken met ons soort.

Na de pauze pakken we nog weer de nodige zandpaden mee, voorzien van menig plasje of blubberstrook en met zo nu en dan een klein venijnig klimmetje. Onder de gegeven omstandigheden was het echter lekker fietsen. Voor we het dan ook doorhadden doemde de rode Hanzebrug al weer aan de einder op ten teken dat de tocht er al weer bijna op zat. Aan de Overijsselse kant van de IJssel namen we afscheid van elkaar met de al even gebruikelijke wensen voor een goed uiteinde. Voor de meesten zaten de laatste kilometers van 2013 er zo'n beetje op. Tijd dan ook om nog even terug te blikken op het afgelopen fietsjaar.

In Januari leek het er in eerste instantie op dat de winter erg snel uit het land was verdwenen en op 5 januari fietste ik met Ruud W en de voorzitter van TC Swolland Gerard N. al op de racefiets richting De Nieuwe Brug bij Ommen bij een temperatuur van ongeveer 10 graden. Helaas zou al snel blijken dat dat voorlopig de laatste rit op de racer was geweest want pas op de laatste zaterdag van maart (pasen) werd er weer een echt serieuze tocht gefietst.
Door de aanhoudende winter en erg lage temperaturen en nattigheid konden de trainingsrit Hattem en de Prestatietocht geen doorgang vinden, iets wat nog niet eerder was voorgekomen.
Ook in april wilde het voorjaar maar niet op gang komen en de Frisseneustocht deed ze naam voor het eerst in jaren weer eer aan. Ook de Politietocht vond plaats onder veel te koude en winderige omstandigheden.
Mei was al niet heel veel beter en de doordeweekse Veluwe tocht werd verreden bij temperaturen onder de 10 graden.
Gelukkig viel het weer tijdens het buitenland weekend in Luxemburg wel mee en beleefden we een fantastisch weekend in een fraaie fietsomgeving. Voor mij was dat zo'n beetje de laatste voorbereiding voor mijn grote tocht naar Rome. Het vertrek op 22 juni werd echter ook ontsiert door te koud en nat weer, omstandigheden die mij de eerste twee weken en tot in Oostenrijk zouden vergezellen. Eenmaal de Alpen over werd dat gelukkig snel beter al was 38 graden weer het andere uiterste. Rome werd uiteindelijk op karakter gehaald en deze solotocht is met recht mijn grootste sportieve prestatie tot nu toe geweest.
Weer terug in Nederland duurde het even voor ik het ritme van het fietsen weer te pakken kreeg en pas in september, met de Heide en Heuveltocht en de MH2D in Limburg, volgden weer serieuze tochten. Bij de laatste ging het echter al op de zaterdag mis toen ik even niet oplette en vol op een geparkeerde auto fietste. Het gevolg was een gekneusde rib en een scheurtje in het kapsel van de pols (waarbij de laatste blessure ook na  3 maanden nog steeds opspeelt). Deze val betekende opnieuw een aantal weken niet fietsen waardoor ik ook de altijd mooie Weerribbentocht moest laten schieten. Gelukkig kon ik in Oktober nog wel een fraaie Herfsttocht met SSOP fietsen alsmede de sluitingsrit. Daarna kon de racefiets weer in de stalling om plaats te maken voor de ATB en tot en met vandaag konden we toch weer een aantal leuke tochtjes in het bos bijschrijven.

Zo eindigde vandaag een bijzonder maar ook wel wat vreemd fietsjaar. Bijzonder vanwege die mooie tocht naar de Eeuwige Stad, vreemd vanwege het onvoorspelbare en soms erg tegenvallende weer.
Uiteindelijk kwam ik dit jaar tot 6024 kilometer op de racefiets en ATB/Hybride samen, daar waar ik zeker een nieuw record had verwacht gezien alleen al de kilometers op weg naar Rome (2300).
Minder kilometers dan verwacht dus, maar één ding is zeker; ook dit jaar heb ik elke kilometer met veel pezier gefietst, mede dankzij de mannen en vrouwen bij TC Swolland. Allen bedankt daarvoor.

Voor nu wil ik iedereen graag een heel goed uiteinde en een heel gezond en sportief 2014 wensen !





zondag 1 december 2013

FEEST !

Wie fietst elke week weer vele kilometers met de kop in de wind, op de racefiets of de ATB (in zijn geval hybryde)? Wie zorgt er elke week weer voor een lekker tochtje vanuit Zwolle? Wie zorgt ervoor dat we onderweg 'nooit' meer de weg kwijtraken? Wie repareert ook er ook wel eens een mankementje onderweg? Wie was er jarig de 30e november? Juist, Ruud W. !!!

Ik was weer mooi op tijd bij De Vrolijkheid, de gordijnen waren nog dicht maar Ria had de toko al wel geopend en de koffie klaar. Vandaag gingen we naar de Zwarte Dennen, een tochtje van zo'n 65-70 km over asfalt en onverharde paden.
Voor het zover was kreeg de jarige Job uit handen van Harry T, ter ere van zijn verjaardag, een zakflaconnetje met een welbekend Fries drankje. Voor Ruud wat extra ballast, maar aan zijn gezichtsuitdrukking te zien was dat geen enkel probleem.
Bij goede weersomstandigheden, droog en redelijke temperaturen, vertrokken we even na negenen met z'n zessen (Ruud W, Hans K, Arnold v B, Harry T, Fred B en ik zie de gek) via de Hessenpoort naar het 'hoge' noorden.  Tot aan het bosgebied bij de Zwarte Dennen ging de tocht vooral over asfalt. Het stukje bij Ruitenveen is altijd leuk fietsen en als je daarna Nieuwleusen hebt gehad zijn de bospaden niet ver meer.
Omdat het vrijdags nog een tijdje geregend had waren de paden een stuk zompiger dan een week eerder maar het was allemaal nog wel goed te berijden.
Via de MTB route door de Zwarte Dennen kwamen we na een kilometer of 32 aan in De Wijk waar een koffiestop was ingelast. Helaas waren alle café's in het dorp gesloten waarna we, na intern overleg, besloten om even te gaan buurten bij Poortman in Veeningen. Je moet er een paar kilometer voor omfietsen maar dan krijg je wel een meesterlijk stukje appeltaart en een lekker bakkie koffie en dat alles ook nog eens voor nop omdat de jarige besloot alle kosten voor zijn rekening te nemen, bedankt Ruud !
Overmoedig geraakt door al deze voorspoed nam ik na de pauze gelijk de kop en via een aantal lange rechte wegen met tegenwind fietsen we weer terug naar het bosgebied rond Staphorst. Na eerst nog een paar natte zandpaden kwamen we vervolgens aan bij een gedeelte in het parcours waar het leek alsof alle boerinnen van Staphorst en omgeving een enorme modderworstel partij hadden gehouden. De wielen zakten tot aan de assen weg in de zwarte prut en de hartslag steeg naar verontrustende hoogten. Ik was blij dat we na ongeveer 500 meter weer uit deze 'poel des verderfs' kwamen, temeer omdat ik mij op de grote plaat door deze brei had moeten worstelen (vanwege problemen met de aandrijving).
Na deze beproeving was het wel gelijk over met het onverharde gedeelte van de tocht en konden we de laatste 25 kilometer over strak asfalt volmaken. De meeste kracht was bij mij toen al lang uit de benen en ik was dan ook blij dat de gemeentegrens van Zwolle weer in zicht kwam.
Met uiteindelijk 75 km op de teller kwamen we weer terug bij De Vrolijkheid alwaar we de verjaardag van Ruud nog even hebben opgeleukt met de nodige hersteldrankjes. Zelfs een gewone burger, in de persoon van Hans M, kwam nog even aanschuiven voor deze speciale gelegenheid.
Ruud, ook namens Toerfietser VAN HARTE GEFELICITEERD en nog vele, vele, gezonde kilometers op kop !!!


Er is er één jarig...hoezee, hoezee.