Toerfietser Weblog

Volgt de fietsbelevenisen van Hans de Groot,
toerfietser sinds 2003.
Ik fiets om te bewegen,om te genieten van de geleverde prestaties, om samen tochten te maken, om nieuwe wegen te ontdekken en om van de natuur te genieten.

zaterdag 17 oktober 2015

Bike Motion 2015

Het was mijn verjaardag gisteren, de 56e alweer. Een mooie dag om weer eens te gaan kijken op de grootste (sportieve) fietsbeurs van de Benelux, de Bike Motion.
Ik was er al een aantal jaren niet meer geweest en ik meen dat de laatste keer in 2008 was. Bij die gelegenheid werd ik verliefd op mijn huidige fiets, de Wilier Izoard.
Stiekem hoopte ik ook nu weer verliefd te worden op een mooi Italiaans modelletje met de naam Wilier, Colnago of Pinarello, het begint namelijk wel weer te kriebelen.

De trein zou station Zwolle om 09.18 uur verlaten en, verdomd, dat deed ie precies op tijd om mij 50 minuten later netjes af te zetten op Utrecht centraal. Van daar was het nog een kleine wandeling naar de Jaarbeurshallen.
Gelijk bij binnenkomst bleek al dat de fietssport de laatste jaren een vlucht heeft genomen. Kon ik in 2008 op de openingsdag nog redelijk rustig alle standhouders langs en zelfs zonder wachtrij Peter Winnen een exemplaar van zijn boek Windbreker laten signeren, nu was het gelijk een drukte van belang.
Hierbij dient ook nog te worden opgemerkt dat de verhouding man/vrouw in die 7 jaar ook behoorlijk is veranderd, was het toen 90/10 nu zeker 65/35.

Lopend door de verschillende hallen viel mij vooral een aantal voor mij onbekende merken op zoals Cadenz(fietsen) en ZAES (kleding). Vanzelfsprekend ging de meeste aantrekkingskracht uit naar het Italiaanse plein, opgeleukt door een Italiaanse ijscocar en Italiaanse muziek.
Bij binnenkomst was Campagnolo de grootste blikvanger. In de stand waren alle groepen uitgestald en ik moet zeggen het oogt toch wel wat mooier dan de Shimano spullen.
Vervolgens wandelde ik vlotjes naar de Wilier stand waar alle nieuwe modellen stonden te pronken. Wat opviel was dat ze iets minder vaak de naam Wilier op het frame hebben staan, maar nog wel genoeg...

De volgende halte was Colnago waar mijn oog viel op een mooie rode CX ZERO-EVO, vanzelfsprekend voorzien van het Colnago klavertje en de handtekening van Ernesto zelf, nou ja gedrukt dan toch.


Nadat ik andere Italiaanse merken was gepasseerd verwachte ik nu snel die andere grote Italiaanse fietsenbouwer tegen te komen. Maar hoe ik ook zocht, geen Pinarello te bekennen en dat vond ik wel jammer want ik was nieuwsgierig naar de Pinarello Rahza, het instapmodel van de Pinarello carbon serie. Helaas blonk Pinarello dus uit door afwezigheid en zal ik mijn interesse in de Rahza moeten blijven voeden via de Pina website.
Waarom één van de populairste, zo niet de populairste, Italiaanse fietsenmerken niet op de grootste fietsbeurs van de Benelux aanwezig was is mij vooralsnog een raadsel.

Toch lichtelijk teleurgesteld werd ik pas weer vrolijk bij de stand van Trek. Daar stond de nieuwe Madone van Haimar Zubeldia te pronken. Het prijskaartje stond erbij; 12.000 euro. Die gaat het voor mij niet worden maar mooi is ie wel met allerlei vernieuwende elementen.



Ondertussen werd het steeds drukker op de beurs en mijn tasje met folders en boekjes steeds zwaarder. Tijd voor een kop koffie met een broodje dus.
Gelukkig was er nog een plekje vrij bij één van de horeca uitbaters en kon ik weer wat energie bijtanken.
Vervolgens liep ik nog wat verder over de Beurs en zag nog veel nieuwe kleding trends, elektronica en gadgets.
Na een uur of drie vond ik het echter wel genoeg. Met ongeveer 10 kilo aan papier vertrok ik weer richting centraal station.

Of ik weer verliefd ben geworden? Met de Colnago was er zeker een klik en wie weet wordt het wat, maar anders heb ik ook nog een mooi internetliefje achter de hand...

zondag 11 oktober 2015

Eikels op het fietspad

Een eikel spat onder m'n voorwiel weg en beland in de naast het fietspad gelegen sloot, een eenzame eend schrikt op en vliegt met veel kabaal weg. Ik fiets achter het Oosterenkcomplex langs de Westerveldse AA richting De Vrolijkheid. De herfst is in alle hevigheid losgebarsten getuige de prachtige herfstinten in de natuur en de talloze eikels op de weg. We zullen er nog veel tegenkomen vandaag, in meerdere hoedanigheden.



Dankzij het, te verwachten, prachtige weer op deze zaterdag hadden maar liefst 3 dames en 13 heren de moeite genomen om naar de startlocatie te komen. Een mooi aantal zo laat in het seizoen voor een 'niet clubrit'.
De route van de dag had de naam 'Koudepotentocht' gekregen maar dat bleek iets te negatief. Het werd, na een fris begin, een tocht bij alleszins behoorlijke temperaturen. Wel stond er een frisse wind uit het noordoosten die gedurende dag langzaam zou aantrekken.
Met z'n zestienen gingen we, na het traditionele bakje koffie bij Klaasje, op pad in noordelijke richting. In de eerste kilometers werden we nog gehinderd door de vele verkeerlichten in de Hessenpoort maar eenmaal buiten de Zwolse stadsgrenzen konden we lekker doorfietsen en via Ruitenveen, Nieuwleusen en Den Hulst ging het richting IJhorst. Met een snelheid van 28-30 km/h en weinig oponthoud schoot het lekker op. Alleen een plaspauze en 3 verkeerde afslagen van de voorrijders (Hennie H en Jan S) zorgde voor wat reuring in de groep, voor de rest was het in strakke cadans richting de koffie in Dwingeloo. Voor we daar aankwamen passeerden we echter eerst nog het fraaie Nationaal Park Dwingelderveld met z'n mooie vergezichten, heidevennen en bossen, Vooral mooi om doorheen te fietsen op zo'n prachtige rustige herfstochtend in oktober.


Eenmaal in Dwingelo aangekomen konden we plaatsnemen op het terras van Grand Café Hotel De Brink. Het was nog even vechten om de plekjes waar nog een streepje zonlicht door de aanwezige bomen scheen maar toen iedereen zat kon de koffie c.q.warme chocomelk en de appeltaart besteld worden.
Tijdens de pauze kwam het gesprek nog even op de eerder die week uitgereikte 'wegkapitein banden' welke door een persoon in kwestie om de bovenarm moet worden geplaatst om zo aan te geven dat diegene de wegkapitien van die dag is. Volgens hen die de band hadden gekregen zat hij nogal strak om de bovenarmen. Hennie H.besloot daarop de zijne uit te proberen en om zijn linkerarm te plaatsen. Nu heeft Hennie veel kwaliteiten maar gespierde bovenarmen horen daar niet bij en toch knelde ook bij hem de band behoorlijk. In het ergste geval heb je met zo'n band om na een dag fietsen een gehee,l eigen bloedsomloop in je arm.... en daar komt ook nog eens bij dat als, je met zo'n band bent uitgedost, je er toch een beetje bijfietst als de obergrüppenfuhrer van de fahradverrein.
Na de koffie neemt Hennie echter wel gelijk resoluut de leiding en maant ons tot vertrek. Gelukkig weet ik hem echter nog te overtuigen dat een foto met band niet mag ontbreken in het verslag;



Als we ons weer in gang hebben getrokken fietsen we weer vlotjes over de mooie paden en wegen in zuidelijke richting. Tot we op een gegeven moment op een fietspad terecht komen waarop ons in tegengestelde richting hardlopers tegemoet komen, niet één, niet twee nee vele tientallen lopen kriskras over het fietspad. Het betekend dat onze groep achter elkaar zoveel mogelijk over het midden van het fietspad moet rijden. Geen probleem, tot één van ons heel iets van z'n baan wijkt en snel weer bijstuurt, niks aan de hand zou je denken...echter één van de hardlopers is het daar niet mee eens en de idioot slaat Wilma K. op de rug en vervolgens krijg ik, net achter Wilma fietsend, ook nog eens een behoorlijke beuk op m'n bovenarm. Dit was wel de grootste eikel die we vandaag tegenkwamen, het was alleen jammer dat deze niet onder m'n voorbandje door schoot.
Voor het zelfde geld veroorzaakt deze heer een behoorlijke valpartij op het drukke fietspad met alle gevolgen van dien en dan hebben de toerfietsers het weer gedaan......

Na dit incidentje fietsen we echter weer rustig verder en terwijl de temperatuur langzaam richting de 14 a 15 graden stijgt  genieten we van een groot aantal nieuwe wegen en paden welke Ruud W. voor deze tocht heeft gevonden. Het is altijd leuk om nieuwe wegen te berijden.
Ten oosten van Meppel verlaten we Drenthe weer en via Rogat, De Wijk en de Zwarte Dennen komen we weer langzaam maar zeker in de buurt van Zwolle.
Zonder lekke banden of ander mechanisch ongemak volbrengen we uiteindelijk deze fraaie tocht die ik graag zou omdopen van Koudepotentocht in de Eikeltjestocht..
Op het zonnige terras van De Vrolijkheid genieten we nog even na met een hersteldrankje, een nootje en een door Harry T. beschikbaar gestelde snack.
Fietsen is zo'n gekke hobby nog niet.....



zondag 4 oktober 2015

Een mooie fietsdag

Gisteren gingen we een dagje fietsen met de club en ik mocht er een opstel over maken.

We moesten al heel vroeg bij de brug over de IJssel zijn, maar daar hadden ze geen koffie en dat vonden heel veel niet leuk en toen gingen ze daarover zeuren op de klepsite van de website.
Ik ging dus al heel vroeg uit bed want ik moest eerst nog een boterham eten met een glas melk, want dat moet altijd van mijn moeder. Toen ging ik op de fiets en reed over de dijk naar de IJsselbrug en daar stonden al heel veel meneren en ook een mevrouw en ook de veurzitter en die mocht ook veurrijden want daar was ie veur...
En toen gingen we met we met z'n allen de rivier over fietsen en ze gingen gelijk heeeel hard en ik moest best wel flink trappen. Aan de overkant van de rivier gingen we naar de bossen, daar lagen allemaal mooie fietspaden en daar gingen we best wel hard overheen en toen kwamen we bij een asfaltweg en toen riep iemannd lek maar hij had gelogen want hij moest gewoon plassen dus was hij gewoon zelf lek en hij heette geloof ik Cor of zo. Toen ging bijna iedereen plassen behalve de mevrouw, geloof ik.
En toen gingen we weer verder, maar toen raakten we de weg kwijt want er was geen betonpad meer en toen moesten we door allemaal bospaden en er stonden allemaal andere fietsers te lachen omdat wij met de racefiets door het zand fietsten en Cor kwam nog te vallen haha
Gelukkig kwam er daarna weer een betonpad want ik vond dat helemaal niet leuk door het zand. Toen kwamen we in Harderwijk en daar hadden ze ook dolfijnen maar die hebben we niet gezien, maar wel kregen we koffie met een stuk taart en dat vonden we allemaal heel fijn en de zon scheen ook nog lekker. Ook waren er heel veel mevrouwen op een motor en Ruud zei dat ze leren pijpen hadden en dat klopte ook nog. En toen kregen we nog een kopje koffie en mocht ik de kleur van het kopje uitkiezen wat ik wel lief vond van de mevrouw met de portomonnee en toen bleek dat de koffie niet gratis was en ik zelf moest betalen aan de mevrouw, maar gelukkig had ik wel zakgeld bij me. En toen gingen we op de fiets verder want we moesten ook weer terug en toen kwamen we ook in Elburg en daar was het best wel druk maar we fietsten er gewoon dwars doorheen en kwamen toen weer op een dijk. En toen fietsen we helemaal door naar Kampen en daar gingen we weer over de rivier en op de andere dijk weer verder en er waren heel veel wandelaars daar. En toen kwamen we weer in Zwolle en ging iedereen weer naar huis en ik ook en toen ik thuis kwam was ik best wel moe en gaf ik mij zelf een glas chocloademelk met een rietje en het was best een mooie fietsdag....

Hans
55 jaar