Op tweede kerstdag had ik al enorm de kriebels en aangezien het droog was en niemand mij tegenhield besloot ik alvast een stukje in te rijden voor de Calorieentocht van de dag erop (hopende dat die door zou gaan).
Na een retourtje richting Broekland kwam ik met 42 km op de teller met een lekker gevoel thuis.
Dezelfde avond kwam op website van Swolland het verlossende woord eruit 'it geat oan'
Donderdagochtend om 09.00 uur vertrok ik dan ook vol verwachting richting de startplaats bij de Oude IJsselbrug.Fietsend op de IJsseldijk bij Schelle zag ik in de verte al twee Swollanders dezelfde richting op fietsen, dichterbij gekomen zag ik dat het ging om Jan C. en Peter de V.
Toen we gedrieën aan kwamen bij de Oude IJsselbrug schrok ik even van de scene die ik aantrof; een aantal mannen van op of over de middelbare leeftijd die, strak in Swolland tenue, in een bushokje zaten te wachten.....maar op wat eigenlijk? De scene had een dergelijk hoog Man Bijt Hond gehalte dat een foto niet mocht ontbreken !
Om klokslag 9.30 uur vertrokken we met z'n dertienen in de richting van Hattemerbroek. Bij de carpoolplaats bij Hattem werd de groep uitgebreid tot 16 en met deze club gingen we richting Vierhouten waar traditiegetrouw de koffiestop was gepland.
Omdat de grote hoeveelheid regen van de laatste weken de bospaden ongetwijfeld in blubberpaden had verandert, bleven we vooral op de brede betonnen fietspaden van de Veluwe. Dat Ruud W. (de initiator van de tocht) op z'n nieuw hybride mee fietste zal aan deze keuze ook meegeholpen helpen.
De heenweg is dan ook weinig inspannend al zullen de kopmannen Ruud en Jan C. daar iets genuanceerder over denken.
Zo komen we vrij vlot aan in Vierhouten voor de koffie of chocola met appelpuntje. Omdat zowel Harry T. als Iris B. niet mee fietsen hebben we de open haard dit keer maar niet gereserveerd. Als we net het eerste 'bakkie' op hebben komt pechvogel Harry toch nog even een puntje mee happen, na zijn ongelukkige valpartij gaat het al weer iets beter en de appelpunt met slagroom gaat al weer in een redelijk tempo naar binnen, goed werk Harry !
Na een half uurtje gaan we weer op pad. De appeltaart heeft Ruud goed gedaan want na een aantal kilometers duiken we toch de bospaden op, blubber of geen blubber.
Over de zompige bosbodem ploeteren we ons vooruit terwijl de modder ons om de oren spat, mijn hagelwitte Stevens MTB ziet er na enkele kilometers al uit als een zwijn....maar lekker is het wel, met het rubber door de blubber.
Op een gegeven moment doemt het beruchte bergje in het parcours ook weer op. Vorig jaar zag ik hier gerenommeerde klimmers af stappen en ik maakte mij dan ook geen illusie dat mij hetzelfde lot stond te wachten toen ik het smalle toegangspaadje op draaide. Al na de eerste meter rul zand stond ik dan ook volledig geparkeerd, al wandelend kwam ik toch boven en kon met eigen ogen zien hoe Jan C. met heel veel karakter wel fietsend boven kwam....chapeau !!
Na hetzelfde bergje nog even van een makkelijke kant te hebben beklommen was het tijd voor de al even traditionele groepsfoto ;
Hierna konden we de tocht verder uitrijden zonder noemenswaardige gebeurtenissen. Alleen de nieuwe Hanzebrug werkte nog even als een rode lap op enkele mannen. Vooral Erik B. had zijn zinnen gezet op de punten en nadat hij zich in de aanloop rustig schuilhield in mijn wiel, knalde hij vervolgens op pure macht naar boven.
Ik ging gewoon op eigen tempo en genoot met volle teugen van de buiten z'n oevers getreden IJssel.
Weer in Overijssel aangekomen was het nog even wachten op de 'achterblijvers' ,maar toen bekend werd dat er net voor de brug een lekke band was te betreuren besloten de mannen uit zuid vast huiswaarts te keren.
Zo kwam ik om precies twee uur thuis en kon ik aan de slag met slang en borstel om de Stevens (en mijzelf) weer een beetje toonbaar te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten