Te beginnen vorige week zaterdag toen we met TC Swolland de jaarlijkse Frisseneustocht fietsten. In 3 groepen met verschillende snelheden vertrokken we vanaf De Vrolijkheid in NW richting bij een stevige ONO wind. Eigenlijk gebeurde er niet zo heel veel onderweg, de route was bekend en de enige echte verandering was de pauzeplaats. In plaats van Havelte (het traditionele rustpunt bleek falliet) moesten we dit keer doorfietsen naar Koekange voor een bakkie troost. Troost had ik op dat moment wel nodig.
Net voor het binnenrijden van Koekange ging ik, na een ietwat ongelukkige manoevre op de rand van het asfalt, weer eens onderuit. In mijn val nam ik en passant Hans K. ook maar mee.
Met een aantal schaafplekken en kleine schades aan kleding en fietsaccessoires konden we na een kleine 10 minuten weer verder.
Die middag thuisgekomen bleek de heup toch wel behoorlijk aangedaan en dat was de volgende ochtend niet veel beter. Toch schonk ik daar niet heel veel aandacht aan want er waren belangrijker zaken die dag; de bekerfinale tussen PEC Zwolle en AJAX.
Als fan van zowel PEC als AJAX was het toch de Zwolse trots PEC die mijn voorkeur had deze dag en gedurende de dag betrapte ik mijzelf toch op iets wat op zenuwen leek.
Het zou een gedenkwaardige wedstrijd worden...
Na het eerste vuurwerk van een groep mensen die zich supporter noemen kwam er alleen nog maar vuurwerk van Zwolse zijde. De ene na de andere goal vloog Ajax keeper Vermeer om de oren en 17500 Zwollenaren in het stadion en vele miljoenen mensen in de huiskamers werden gek van blijdschap. PEC Zwolle versloeg de favorieten uit de hoofdstad met liefst 5-1 en zorgde voor een waar volksfeest in Zwolle en wijde omgeving. PRACHTIG !
De volgende dag was er een grootse huldiging in de Zwolse binnenstad waar ik samen met een aantal Swolland heren getuige van was. Na eerst een kop koffie en een biertje te hebben genuttig bij De Belgische Keizer togen we gezamenlijk naar de gracht om de boot met helden voorbij te 'zien' komen. Het was er druk......
De gehele afgelopen week was de historische overwinning van PEC hèt gesprek in menig bedrijfskantine en gelukkig kon ik op woensdagavond de gedachten even verzetten. Die avond mocht ik de 25 km groep voorrijden. Vanwege de regenval die middag was er echter niet veel animo, alleen een viertal fietsers voor de 28km groep gaven 'acte de presence'
Met 5 man fietsten we daarom maar mijn route van ongeveer 50 km waarbij de snelheid uiteindelijk een stuk sneller uitviel dan de door mij van te voren geplande 25 km/h en met een gemiddeld evan 28.5 kwam ik uiteindelijk thuis. Maar wel droog gefietst en ondanks wat knieklachten toch met een voldaan gevoel onder de douche gestapt.
Gisteren was het weer een ouderwetse SSOP dag, met een door Ruud W. uitgezette route en een leuke hoeveelheid deelnemers. Op de eerste Koningsdag in de geschiedenis stapte ik om 8.30 uur op de fiets op weg naar de oude IJsselbrug vanwaar de rit zou starten. Net voor de rode Hanze spoorbrug kwam ik een andere Swollander achterop, Stefan H. die wat aan het prutsen was met zijn GPS. Zoiets moet je natuurlijk thuis doen.... gezamenlijk fietsen we verder naar de start maar net voor de uitspanning van Krisman stuitert mijn GPS uit z'n houder en beland ergens in de groene berm van Het Engelse Werk, zoeken dus.....
Samen met een aantal dames van een trimclub zoeken Stafan en ik in de berm naar mijn waardevolle fietsgadget, even later krijgen we nog extra versterking van de gealarmeerde medefietsers die onder veel misbaar en cynisme aan komen rijden.
Uiteindelijk is het Stefan die de GPS vindt op een plek waar ik al twee keer gekeken heb...helaas zit er niet veel leven meer in, lijkt het. Volgende keer het apparaat THUIS maar iets beter bevestigen.
Na al dit oponthoudt gaan we uiteindelijk met 12 man op weg richting de Veluwe. Via enkele onbekende wegen aan de Gelderse IJsselzijde bereiken we Heerde vanwaar we de Veluwe opfietsen en doorgaan richting Vierhouten/Elspeet. In Uddel worden we nog even opgehouden door de plaatselijke drumband die, achternagezeten door het halve dorp, de oranje feestdag wat extra cachet geeft.
Gelukkig kunnen we vrij snel weer door want een stukje verderop ligt het Uddelermeer en het daarbij gelegen gelijknamige café-restaurant.
Tijdens de rustpauze heb ik even tijd om naar mijn 'overleden' navigatietoestel te kijken, helaas lukt het niet hem te reanimeren. Zelfs GPS goeroe Ruud heeft geen passende remedie om het toetsel uit het hiernamaals terug te halen en even later ontkomt het nog maar net aan een vroegtijdig afscheid op het dienblad van een bevallige serveerster.
Na de koffie fietsen we via een hoog-toeristische route naar Harderwijk waar we de oversteek maken naar de andere kant van het Veluwemeer om vervolgens via het drukke Elburg en Kampen weer richting Zwolle te gaan. Onderweg worden we nog even opgehouden door een lekke band van Stefan die tijdens het wisselen van diverse kanten advies krijgt en zelfs leert dat een fietspomp moet blazen en niet behoort te zuigen...
Na Kampen gaan we in rechte lijn naar Zwolle om daar na precies 125 km aan te komen. Terugfietsend naar huis passeer ik het parkeerterein van de IJsselhallen waar de oranjefestiviteiten met een hoop kabaal luister worden bijgezet.
Die avond probeer ik tijdens een laatse seance nog enig leven in mijn overleden GPS te krijgen en......dankzij een klein zwart knopje en een precisie schroevendraaier komt er inderdaad een teken van leven van gene zijde. Lang leve mijn GPS...hij is niet dood, hij leeft !
Net voor het binnenrijden van Koekange ging ik, na een ietwat ongelukkige manoevre op de rand van het asfalt, weer eens onderuit. In mijn val nam ik en passant Hans K. ook maar mee.
Met een aantal schaafplekken en kleine schades aan kleding en fietsaccessoires konden we na een kleine 10 minuten weer verder.
Die middag thuisgekomen bleek de heup toch wel behoorlijk aangedaan en dat was de volgende ochtend niet veel beter. Toch schonk ik daar niet heel veel aandacht aan want er waren belangrijker zaken die dag; de bekerfinale tussen PEC Zwolle en AJAX.
Als fan van zowel PEC als AJAX was het toch de Zwolse trots PEC die mijn voorkeur had deze dag en gedurende de dag betrapte ik mijzelf toch op iets wat op zenuwen leek.
Het zou een gedenkwaardige wedstrijd worden...
Na het eerste vuurwerk van een groep mensen die zich supporter noemen kwam er alleen nog maar vuurwerk van Zwolse zijde. De ene na de andere goal vloog Ajax keeper Vermeer om de oren en 17500 Zwollenaren in het stadion en vele miljoenen mensen in de huiskamers werden gek van blijdschap. PEC Zwolle versloeg de favorieten uit de hoofdstad met liefst 5-1 en zorgde voor een waar volksfeest in Zwolle en wijde omgeving. PRACHTIG !
De volgende dag was er een grootse huldiging in de Zwolse binnenstad waar ik samen met een aantal Swolland heren getuige van was. Na eerst een kop koffie en een biertje te hebben genuttig bij De Belgische Keizer togen we gezamenlijk naar de gracht om de boot met helden voorbij te 'zien' komen. Het was er druk......
De gehele afgelopen week was de historische overwinning van PEC hèt gesprek in menig bedrijfskantine en gelukkig kon ik op woensdagavond de gedachten even verzetten. Die avond mocht ik de 25 km groep voorrijden. Vanwege de regenval die middag was er echter niet veel animo, alleen een viertal fietsers voor de 28km groep gaven 'acte de presence'
Met 5 man fietsten we daarom maar mijn route van ongeveer 50 km waarbij de snelheid uiteindelijk een stuk sneller uitviel dan de door mij van te voren geplande 25 km/h en met een gemiddeld evan 28.5 kwam ik uiteindelijk thuis. Maar wel droog gefietst en ondanks wat knieklachten toch met een voldaan gevoel onder de douche gestapt.
Gisteren was het weer een ouderwetse SSOP dag, met een door Ruud W. uitgezette route en een leuke hoeveelheid deelnemers. Op de eerste Koningsdag in de geschiedenis stapte ik om 8.30 uur op de fiets op weg naar de oude IJsselbrug vanwaar de rit zou starten. Net voor de rode Hanze spoorbrug kwam ik een andere Swollander achterop, Stefan H. die wat aan het prutsen was met zijn GPS. Zoiets moet je natuurlijk thuis doen.... gezamenlijk fietsen we verder naar de start maar net voor de uitspanning van Krisman stuitert mijn GPS uit z'n houder en beland ergens in de groene berm van Het Engelse Werk, zoeken dus.....
Samen met een aantal dames van een trimclub zoeken Stafan en ik in de berm naar mijn waardevolle fietsgadget, even later krijgen we nog extra versterking van de gealarmeerde medefietsers die onder veel misbaar en cynisme aan komen rijden.
Uiteindelijk is het Stefan die de GPS vindt op een plek waar ik al twee keer gekeken heb...helaas zit er niet veel leven meer in, lijkt het. Volgende keer het apparaat THUIS maar iets beter bevestigen.
Na al dit oponthoudt gaan we uiteindelijk met 12 man op weg richting de Veluwe. Via enkele onbekende wegen aan de Gelderse IJsselzijde bereiken we Heerde vanwaar we de Veluwe opfietsen en doorgaan richting Vierhouten/Elspeet. In Uddel worden we nog even opgehouden door de plaatselijke drumband die, achternagezeten door het halve dorp, de oranje feestdag wat extra cachet geeft.
Gelukkig kunnen we vrij snel weer door want een stukje verderop ligt het Uddelermeer en het daarbij gelegen gelijknamige café-restaurant.
Tijdens de rustpauze heb ik even tijd om naar mijn 'overleden' navigatietoestel te kijken, helaas lukt het niet hem te reanimeren. Zelfs GPS goeroe Ruud heeft geen passende remedie om het toetsel uit het hiernamaals terug te halen en even later ontkomt het nog maar net aan een vroegtijdig afscheid op het dienblad van een bevallige serveerster.
Na de koffie fietsen we via een hoog-toeristische route naar Harderwijk waar we de oversteek maken naar de andere kant van het Veluwemeer om vervolgens via het drukke Elburg en Kampen weer richting Zwolle te gaan. Onderweg worden we nog even opgehouden door een lekke band van Stefan die tijdens het wisselen van diverse kanten advies krijgt en zelfs leert dat een fietspomp moet blazen en niet behoort te zuigen...
Na Kampen gaan we in rechte lijn naar Zwolle om daar na precies 125 km aan te komen. Terugfietsend naar huis passeer ik het parkeerterein van de IJsselhallen waar de oranjefestiviteiten met een hoop kabaal luister worden bijgezet.
Die avond probeer ik tijdens een laatse seance nog enig leven in mijn overleden GPS te krijgen en......dankzij een klein zwart knopje en een precisie schroevendraaier komt er inderdaad een teken van leven van gene zijde. Lang leve mijn GPS...hij is niet dood, hij leeft !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten