Het licht, de waarheid en het leven.........

De ronde van Lombardije zit in de laatste 50 km als ik deze blog schrijf.
Het zien van de inspanning van de renners doet het kriebelen van binnen bij mij. Na twee fietsloze weken wordt het wel weer tijd eigenlijk.
Ook afgelopen zaterdag zat een fietstocht er niet in helaas, maar toch valt er wel iets te melden van het fietsfront.

Halverwege de week had ik al aangegeven dat deelname voor mij nog iets te vroeg kwam, maar omdat ik schijnbaar toch gemist werd in het peloton kreeg ik de uitnodiging om in ieder geval een hersteldrankje te komen drinken bij de Vrolijkheid na terugkeer van de matadoren.
Dus toog ik om een uur of half twee richting ons thuishonk aan de Meppelerstraatweg. Daar aangekomen telde ik 5 racefietsen die geparkeerd stonden op het terras, daar kon mijn iets zwaardere trackingbike nog wel bij.
Door de ramen zie ik al wel hoe de vlag erbij hangt, 5 mannen op middelbare leeftijd (en iets ouder soms) zitten aan de stamtafel achter een groot glas hersteldrank (van het merk Dommelsch). Dat ze die dag maar 90 kilometer hebben afgelegd en eigenlijk helemaal geen hersteldrank nodig hebben is niet van belang. Ook al ben ik in burger, ik wordt toch op hartelijke wijze uitgenodigd om aan de stamtafel plaats te nemen.
Na de gebruikelijke grappen over mijn val tijdens de MH2D en de oprechte belangstelling voor de mate van herstel van mijn blessures voel ik me al snel weer 'part of the game' en ook de drankjes smaken weer goed.

Wat mij deze middag vooral opviel was dat de heren behoorlijk wat hersteldrank nodig hadden om de kilometers van die dag te verwerken, leuke bijkomstigheid hiervan is dat naarmate de inname toeneemt het niveau afneemt.
Ik zal hier niet alles verklappen wat is gezegd aan de stamtafel, maar onder een snel toenemende sfeer passeerden de volgende onderwerpen de revue; de dames bij Swolland (vooral hoe goed de dames fietsen tegenwoordig), Luik-Bastenaken - Luik, Le Ardechoise, PEC Zwolle, Feijenooit, Doornspijk, hockeydames, PietHaan, de 3e helft, de fiets van Jan S., de penningmeester, buurman en buurman, UWV, OAD en ga zo maar door........ echt veel zinnigs kwam er na het vierde biertje niet meer uit.
Natuurlijk lijkt het nu of het allemaal flauwekul is wat de klok slaat tijdens zo'n nazit in De Vrolijkheid, maar net op het moment dat we met z'n allen de weg compleet kwijt dreigen te raken, komt Harry B. ons redden.
Met zijn Veluwse roots (want geboren in Doornspijk) weet hij uiteindelijk de quote van de dag te maken en weten wij dat vanaf dat moment alles draait om 'het licht, de waarheid en het leven'. Waarvan akte......en volgende week maar weer fietsen (hoop ik).