Herfsttour

De herfst is een prachtig jaargetijde, met z'n vele kleuren, onstuimig weer en bijbehorende wolkenluchten. Er is ook niets wisselvalliger dan het nederlandse weer in de herfst, het ene moment waan je je in het voorjaar en en dag later buldert een herfststorm over het land. Ja ik hou wel van de herfst.
Vooral in oktober wil de herfst zich nog wel eens van z'n meest vriendelijke kant laten zien. Zo ook gisteren, met aanvaardbare temperaturen en een vriendelijk zonnetje was het een prima fietsdag al stond er wel een behoorlijk stevig briesje uit het zuidwesten.

Al net zo wisselvallig als het weer in de herfst was deze week de aankondiging van de SSOP fietstocht voor de zaterdag, onder de pakkende titel "Herfst-tour 26 oktober, 100 km 28km/h" probeerde Ruud W. de Swolland leden te lokken voor deze rit. Nadat enkele leden zich via de site hadden aangemeld bleek de 100 km plots verandert te zijn in 110 km (was de gebruikelijk 10% afwijking van Ruud nu al op voorhand in de route opgenomen??). Nou ja het werd goed weer dus 10 km meer of minder maakt dan ook niet uit. 

Toch bleek er nog een dikke adder onder de herfstbladeren verborgen want bij het overzetten van de route op de GPS bleek de tocht ineens 117.2 km te zijn........zo krijg je dan toch een beetje het gevoel onder valse voorwendselen naar de Vrolijkheid te zijn gelokt.

Uiteindelijk bleken er nog 5 fietsers in de truc van Ruud getrapt te zijn, waaronder z'n eigen overbuurman Harry B.

Met z'n zessen vertrokken we dwars door de stad richting de Hanzeboog over de IJssel. In de beschutting van de stad viel de wind nog redelijk weg maar éénmaal buiten de stad werd duidelijk dat de keus van Ruud om de route op de heenweg (richting Harderwijk) dwars over de Veluwe te laten lopen een goede was. De bossen gaven ons voldoende bescherming tegen de ZW wind.
Via Hattemerbroek fietsten we richting de Wezeper Heide en via de met vele herfstbladeren bedekte fietspaden verder de Veluwe op. Aan het einde van Wezeper Heide kwam bij Arnold de stoom uit de oren, Arnold had niet door dat het vandaag 18 graden zou worden en had als enige drie lagen kleding aan en voelde zich na een kilometer of 15 al aardig gaar worden. Met een luid 'lekkk' bracht hij ons tot stilstand en begon aan een ongevraagde striptease in het bos:

Bos stripper

Na dit oponthoud trokken we verder de Veluwe op. Onze smalle bandjes trokken sporen in de dikke laag herfstbladeren en in de bochten was het zaak niet te hard te remmen. Soms was het fietspad zelfs helemaal niet meer te zien waardoor tot twee maal toe iemand helemaal van het pad afraakte (in beide gevallen ging het om overburen, woonachtig in een bepaalde straat in de AA-Landen).

In elk geval wisten wij onze weg zonder noemenswaardige vertragingen te vervolgen, iets wat we in soortgelijke omstandigheden niet kunnen zeggen van de treinen van de  NS die met het vallen van de bladeren nog wel eens enige vertraging hebben.

Via het Zandenbos ging de route richting het Beekhuizerzand, waar tijd werd genomen voor een fotomoment. Harry B. bood zich vrijwillig aan om de foto te schieten zodat ook ondergetekende op het plaatje terecht zou komen, ongetwijfeld waren er voor Harry nog meer redenen om zelf niet op de kiek te hoeven........

ongewild toch op de foto (rechtsonder Harry B.).

Na het korte oponthoud fietsen we snel door naar de koffie in Harderwijk, dat we dit keer eens via een andere kant binnenkomen. De koffie genieten we, als vanouds in Harderwijk, bij Hotel Allure. Vanwege het aangename weer besluiten we op het verwarmde terras te gaan zitten. Op de stoelen liggen voor de dames kleedjes om de beentjes extra te verwarmen, niets voor een stel stoere fietsers uit Zwolle dus, alhoewel......

Voor Henk M. en Hans K. blijkt het terras niet warm genoeg en ondanks dat het straalkacheltje recht boven hen volop brandt, trekken zij zonder enige gêne het dameskleedje over de beentjes.
De aanblik deed denken aan een frisse zondagochtend in het Sauerland enkele jaren terug. Toen was het echter een graad of 5, nu 18 (inclusief kacheltjes een graad of 22). Harry B. distantieert zich enigszins van het schouwspel en gaat een stukkie verderop zitten.

Gelukkig smaakt de koffie en het appelgebak, gebracht door een bevallige jongedame, uitstekend waardoor we na een klein halfuurtje weer helemaal klaar waren voor de terugtocht.

De dames H & H onder het kleedje,

Arnold had het de hele dag al warm......

De terugweg werd behoorlijk opgeleukt door het feit dat we de harde wind nu grotendeels in de rug hadden en met de ketting op de grote plaat 'vlogen' we langs het Veluwemeer richting Elburg. Hier en daar ging de snelheid richting de 40km/h.

Na Elburg fietsen we via Hoge Enk en langs Oldebroek weer in de richting van Zwolle. Normaal gesproken neem ik na de Oude IJsselbrug afscheid van de mannen om af te buigen naar Zwolle-zuid maar gezien de harde wind die vol op de IJsseldijk staat besluit ik nog een stukje verder mee te fietsen. Bij het (voormalige) Ecodrome neem ik echter afscheid en fiets via het Hanzeland naar huis. Thuis aangekomen heb ik 124 km op de teller met een gemiddelde van 28 km/h. Niet slecht, gezien het feit dat ik nog steeds last ondervind van m'n linkerpols.

Na deze bijna voorjaarsachtige zaterdag lijkt de herfst vandaag (zondag) langzaam maar zeker los te barsten met maandag zelfs kans op een ZW-storm aan de kust. Benieuwd of de Herfst-tour van Ruud de laatste racefiets tocht van dit jaar is geweest?