Heide & Heuveltocht

De Vrolijkheid
Normaal gesproken zou ik gelijk beginnen met het verslag van de Heide & Heuveltocht van gisteren ware het niet dat ik vanochtend een mailtje kreeg van de NOS; of ze gebruik mochten maken van een foto van mijn weblog van onze startlocatie en stamcafé De Vrolijkheid.
Op zaterdagavond hebben 'supporters' van F.C. Utrecht, vandaag tegenstander van P.E.C.Zwolle, flink huis gehouden in het café en behoorlijke vernielingen aangericht:

amok-utrechtfans-in-zwols-cafe

Toen ik dit las werd ik erg kwaad van binnen. Het feit dat een stel raddraaiers (lees TUIG) uit Utrecht in een kwartiertje tijd  het bedrijf van hardwerkende mensen in een chaos verandert doet mijn bloed koken.
Die mensen hebben al veel moeite om het hoofd boven water te houden en dan krijg je ook nog zulke tegenslagen te verwerken.....waardeloos!

Heide & Heuveltocht 2013

De afgelopen week was, vooral op het werk, een drukke week. Vrijdagavond nog tot 23.00 uur volop bezig geweest en dientengevolge laat thuis en nog vol adrenaline, even een biertje drinken, tot rust komen en dan bed in om een uurtje of half één.
De wekker op 6.30 want om 7.45 alweer op de fiets voor de Heide&Heuveltocht van TC Swolland, je moet er wat voor over hebben om een beetje fit te blijven.....
Omdat er vandaag zeker een kilometer of 150 op de teller zal komen besluit ik een paar boterhammen mee te nemen voor wat extra energie, al is dat gezien de goede verzorging onderweg misschien overbodig.
Als ik de 'stoeten' gesmeerd heb blijkt hoe ik nog in de 'werk modus' zit. Automatisch gaan beide plakken in de broodtrommel waarna ik me even later rot zoek als ik ze in de aluminiumfolie wil verpakken.

Op weg naar de bushalte bij de Oude IJsselbrug fiets ik in een rustig tempo over de IJsseldijk en ik voel dat de drukke week nog behoorlijk in de benen zit, ik ben nog niet echt vooruit te branden eigenlijk.
Bij aankomst bij de IJsselbrug zie ik nog geen Swollanders en besluit nog een extra rondje te fietsen en bij mijn tweede aankomst zitten Ruud W. en Arnold van B. gebroederlijk naast elkaar in het bushokje.

Vervolgens druppelen de deelnemers en deelneemsters één voor één binnen bij het bushokje waar ze zo nu en dan worden opgeschrikt luid toeterende auto's, ook de Swolland webmaster en hoffotograaf laat op deze wijze weten onderweg te zijn naar de startlocatie in Wapenveld.
Gezamenlijk fietsen we de 10 kilometer naar het sportpark van WZC en v.v. Wapenveld in het gelijknamige dorp tussen Hattem en Heerde. Net als we Wapenveld binnenrijden knapt er een spaak in het achterwiel van Gerharda en helaas kan zij niet verder en laat zich ophalen.
In de kantine van het sportpark kunnen we ons, middels Scan & Go, snel inschrijven waarna het tijd is voor koffie. Bij de inschrijving valt het op dat er meer en meer mensen inschrijven via het scan & go principe, bij het tafeltje waar nog op de ouderwetse manier moest worden ingeschreven (leek) het een stuk rustiger.......

Rond de klok van 9 uur vertrekken we met een behoorlijke groep voor de verschillende afstanden. Omdat de splitsing van deze afstanden pas na de Tongerense heide plaatsvindt fietsen we eerst de eerste pakweg 35 km samen.
In tegenstelling tot de afgelopen week is het behoorlijk bewolkt en dreigt er zo nu en dan een bui te vallen, gelukkig beperkt zich dat tot slechts een paar druppeltjes.
Langs het Apeldoorns kanaal fietsen we richting Heerde/Epe waar we de bossen van de Veluwe op fietsen, op zoek naar de heuvels en de heide waar de tocht zijn naam aan ontleent.
De eerste echt grote heidevelden komen we tegen bij Tongeren, tot onze spijt zit er (nog) niet veel kleur aan de plantjes, wat in het peloton de discussie aanzwengelt of de heide nog moet gaan bloeien of reeds is uitgebloeid....ik weet het nu nog niet eigenlijk.
Als we de Tongerense heide achter ons hebben gelaten splitst de route van de 120 /170 zich van de 65 / 90 km en fietsen wij met z'n elven verder richting de eerste heuvel ; 'de Hoge Duvel' waar ook de eerste verzorging op ons wacht.
Hier diep in de Veluwse bossen  gebeurden vroeger rare dingen als we onderstaand verhaal mogen geloven;

Een griezelverhaal van De Hoge Duvel

Gelukkig kwamen wij, na een natje en een droogje, zonder noemenswaardige kleerscheuren weer bij de Hoge Duvel weg.
Na de rust dalen we weer af in de richting van Apeldoorn waar het tweede serieuze klimmetje wacht, de Amersfoortse weg, altijd een lastig stukkie.
Vervolgens duiken we diep de bossen in richting Hoog Soeren en Assel terwijl de zon zo nu en dan z'n best doet om door de bewolking heen te prikken, het weer wordt er gelijk een stuk vriendelijker door...
Ondertussen beginnen we behoorlijk trek te krijgen in een bakkie koffie met de onvermijdelijke appeltaart maar daarvoor moeten we nog even een stuk door fietsen. Via Kootwijk en Uddel bereiken we echter na een kilometer of 85 Elspeet waar we ons mogen laven.
In Café Restaurant Het Vergulde Hert komen we allen weer even tot rust onder het genot het bakkie troost en Cor W. werkt ondertussen aan zijn sociale vaardigheden door de serveerster de helpende hand toe te steken. De serveerster is behoorlijk onder de indruk van de snelle en efficiënte wijze waarop Cor de tafel ontruimt en je ziet in haar ogen iets van grote dankbaarheid ....
Als we na deze pauze weer opstappen blijkt dat de NW wind weer iets verder is aangetrokken en voelt het ineens een stuk frisser aan, gelukkig begint de zon steeds vaker te schijnen wat het in de loop van de tocht steeds aangenamer maakt.

Via de Elspeetse Heide en o.a. het Zandebos bereiken we de welbekende Zuidweg waar Ruud W. even helemaal losgaat. In het dalende gedeelte neemt hij de benen maar wordt uiteindelijk toch voorbij gereden als de wind en het vals plat zich tegen hem keren.

Nadat we weer zijn gehergroepeerd fietsen we verder naar de laatste rustpost net na het motorcross terrein bij Heerde. Hier krijgen we drank aangeboden in alle kleuren van de regenboog en valt er ook nog wat te snoepen.
Wat opvalt bij de verzorgingsposten is dat, waar deze bij de Swolsebostocht vooral wordt bemand door mannen op gevorderde leeftijd, hier de leeftijd flink lager is en ook vrouwelijk schoon is ingezet om het de deelnemers naar de zin te maken......tot op zekere hoogte natuurlijk, want Arnolds gesmeek om een massage werd niet gehonoreerd.

Via het fraaie fietspad door het Swolschebos fietsen we weer richting Wapenveld, halverwege beland een aantal van ons in een scherpe, met los zand bedekte, bocht nog bijna in de zandbak maar het gaat allemaal net goed.
Zo komen we uiteindelijk na 120 km weer aan bij de kantine van WZC/Wapenveld waar we nog even nagenieten onder het genot van een hersteldrankje.
De laatste 15 km, terug naar Zwolle en huis gaan eerst nog even tegen de straffe wind in maar vanaf de IJsselbrug kan ik lekker 'uitbollen' met de wind in de rug....

De Heide & Heuvel tocht van Swolland is waarlijk een fraaie tocht. Helaas blijkt het erg moeilijk om de tocht precies op het hoogtepunt van de heidebloei te doen plaatsvinden maar dat doet niets af aan de schoonheid en afwisseling van het parcours, in combinatie met de perfecte organisatie zorgde dat weer voor veel fiets plezier !