Pasen is het feest van de wederopstanding van de verlosser. Voor mijzelf heeft deze ochtend weinig met wederopstanding te maken, ik voel me moe en m'n benen lijken een eigen leven te lijden....
Het was zaterdagavond 23:30 toen ik het glazen deurtje dicht duwde nadat ik er een warme satékroket achter weg gehaald had...bij de Febo vind altijd de culinaire afsluiting plaats van een avondje drinken en ouwehoeren bij De Beurs, samen met m'n maat. Daarvoor waren we samen getuige geweest van de wedstrijd PEC Zwolle - Willem II, werkelijk een draak van een wedstrijd met welgeteld 2 hoogtepunten; het enige doelpunt van PEC en het eindsignaal van de scheidsrechter.
Nee, dan was de fietstocht van die dag met Swolland, over de heuvels van de Sallandse Heuvelrug, een stuk minder slaapverwekkend.
Na een bijzonder onstuimige laatste week van maart leek het in het weekend een stuk rustiger te zijn en de vrijdag ervoor gaf alvast hoop, rustig en zonnig zij het wel frisjes nog.
Zaterdagochtend kwamen 15 dames en heren op het appél bij De Vrolijkheid waar de koffie voor de start altijd goed smaakt.
Voor de start moesten er hier en daar nog wat GPS-en goed gezet worden of, in het ergste geval, de werking nog worden uitgelegd. Wat hier bij opviel was dat het vooral de GPS-en van de dames betrof maar daar wil ik verder geen waardeoordeel over geven....
Met z'n vijftienen vertrokken we dus uit Zwolle om even na negenen. 10 mannen en 5 vrouwen.
Vanzelfsprekend nam Hennie H. plaats op kop, geflankeerd door Ruud W. en met de frisse wind in de rug koersten we zo richting Salland.
Eigenlijk gebeurde er niet zo heel veel bijzonders tot aan Lemelerveld, daar kregen we even een verstekeling aan boord, een local fietste op zijn dikke banden fiets even een stukje met ons op, het idee om ook maar op kop te gaan fietsen vond hij niet zo aanlokkelijk. Na het oversteken van de N348 verliet de man ons weer en hij was niet de enige, ook Anja H. hield het hier voor gezien en zette weer koers richting Zwolle.
Voor de overigen begon het echte werk bij het opdraaien van de Sanatoriumlaan tussen Luttenberg en Hellendoorn, De Eelerberg, altijd weer het lastige opwarmertje bij een tocht richting de Holterberg met een maximaal stijgingspercentage van 7%
Ikzelf kwam hier goed naar boven en dat gaf een goed gevoel terwijl ik voor de start nog veel twijfels had.
Het was immers een drukke week geweest met een aantal nachten van weinig slaap (ik ben sowieso een slechte slaper) en de vrijdagavond nog tot 23.00 uur aan het werk. Het algehele gevoel was er dan ook één van 'pfffff' en in dat kader was de soepele beklimming van de Eelerberg een meevaller en hoopgevend voor de rest van de tocht, die de nodige hoogtemeters telde.
Na de Eelerberg volgde al snel de Hellendoornse berg, een iets langere maar minder steile klim en ook die liep lekker. Vervolgens ginge we op weg naar de welbekende Toeristenweg over de Holterberg via het langzaam oplopende fietspad langs de N35 waarop we nog veel sporen tegenkwamen van de voorgaande onstuimige week in de vorm van takken en takjes.
Aan het begin van de toeristenweg wachtten we even op een nablijver waarna de weg door toerleider Ruud werd 'vrijgegeven' tot aan Café Restaurant 't Lösse Huus, al dan niet na het bedwingen van de Motieweg.
Een aantal van ons vertrekt gelijk, onder het motto ze halen ons wel in en éénmaal op weg worden zij inderdaad al snel ingehaald door de 'kannonnen' onder aanvoering van Gerard N.
Overmoedig geworden door de relatief gemakkelijke beklimmingen van de eerste stijgingen besluit ik er achter aan te gaan maar ik reageer iets te laat en moet een gat van 10 meter toestaan. In een uiterste poging om meer snelheid te maken schakel ik nog eens bij maar ik zie het gaatje langzaam groter worden.....15 meter, 20 meter, 40 meter en zo kwam ik in een serieuze Chasse Patate terecht met alle gevolgen van dien.
Als het gat is opgelopen tot 100 meter staak ik mijn inspanningen noodgedwongen want ik voel de kracht uit m'n benen vloeien en als ik even verderop ook nog gepasseerd wordt door Wilma, Veronie en Evelien (onder de aanmoediging 'kom op, volg de dames') krijgt het moraal nog eens een extra deuk. Gelukkig kan ik in de afzink van de Koningsbelt aanpikken en de rest van de Toeristenweg aanhaken bij een groepje van 5. Net voor de koffie volgde echter ook nog de gevreesde Motieweg en op dit klimmetje liepen de benen alsnog helemaal leeg en geheel uitgepierd bereik ik de top.
Gelukkig wachtte boven de verlossing in de vorm van koffie en appelgebak !!
Bij 't Lösse Huus zat Ted R. rustig te wachten op het terras, het had zich die ochtend verslapen en was op eigen houtje naar de Holterberg gefietst om bij ons aan te sluiten. Zo waren we dus weer met 15.
Terwijl we allemaal genoten van de koffie bleek dat dames nog steeds ruzie hadden met hun GPS apparaat en of het nu de Garmin Edge 810 was of de 1000, in beide gevallen bleek er te weinig kennis van de bediening van het geheel, daarom speciaal voor hen......
Na de koffie gingen we weer op pad voor de terugweg via weer de Holterberg, in tegenovergestelde richting. Vanaf nu zou ook de frisse noordenwind (kracht 4) een behoorlijke rol gaan spelen.
Nadat we allen de Toeristenweg, al dan niet moeizaam, weer hadden volbracht was de Luttenberg het volgende obstakel van de dag, deze aan de rand van het gelijknamige dorp gelegen stuwwal bereikt een hoogte van 31 meter oven NAP welke na een korte inspanning bereikt wordt. Op dit klimmetje ontsnapte Jan C. even uit de groep om de bergpunten op te rapen, we lietten 'm maar even in de waan....
Aan de andere kant van de bult bleek dat bij Petra de koek op was en onder de hoede van onze veurzitter Gerard koos zij voor de kortste weg naar Zwolle. De rest buffelde nog even verder tegen de noordenwind in richting de laatste hoogtemeters, de Lemeler -en Archemerberg. Nadat we ook deze klimmetjes hadden gehad bleek bij de meesten de batterij wel leeg, net als bij de GPS van Hennie...
De laatste 25 km nam Jan S. het meeste kopwerk voor zijn rekening, een knappe prestatie gezien de hoeveelheid drank die hij eerder die middag tot zich genomen had (............).
Vooral op de zuidelijke Vechtdijk werden we weer ouderwets geteistert door de steeds verder aanwakkerende wind. Even daarvoor was een groot gedeelte van de groep al afgebogen richting Zwolle zuid.
Vermoeid kwamen we uiteindelijk aan bij De Vrolijkheid na een mooie maar, zo vroeg in het seizoen, toch ook wel vermoeiende tocht. Met vier man besloten we nog even een hersteldrankje te nuttigen en bij het betreden van het terras zagen we een bekende fiets tegen de pui staan, die van onze veurzitter. Gerard had Petra veilig afgezet in Zwolle en was daarna doorgereden naar ons huiscafé voor de welverdiende beloning in de vorm van een goed glas bier........dat hoort er ook bij natuurlijk.
Inmiddels zijn de profs op weg in de Ronde van Vlaanderen. In tegenstelling tot vorige week tijdens Gent-Wevelgem hebben ze er prachtig weer bij. Mijn voorspelling van het podium;
1. Geraint Thomas 2. Stijn Devolder 3. Niki Terpstra
Wat mijzelf betreft zal ik de rest van de dag nog wel nodig hebben voor het herstel. Dat ga ik doen tijdens een gourmet bij m'n dochter in Kampen.
Prettig Pasen allemaal !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten