Met 6 Swollanders hadden we besloten om ons voor deze tocht in te schrijven. Daarvoor moesten we zateragochtend al vroeg op pad omdat de start plaatsvond op recreatieterein Kwintelooijen in Rhenen, een klein uurtje rijden vanuit Zwolle.
Al ruim voor 7 uur stonden Jan S. en ik op de carpoolplaats in Spoolde te wachten op de 4 andere mannen; Gerrit L, Arnold van B., Hans K. en Hans M.
Om klokslag 7 uur vertrokken we met 3 auto's in zuidelijke richting om een uurtje later, na een redelijk toeristisch slot, in Rhenen aan te komen.
De auto parkeerden we een tweetal kilometers van de startlocatie bij de Thijmse Berg en terwijl wij ons klaar maakten voor de fiets zagen we al vele deelnemers langs komen op weg naar het eerste klimmetje.
Fris was het nog wel deze ochtend met een graadje of 5 en ik was dan ook blij dat ik mijn dunne handschoentjes en mijn nieuwe GripGrabs had meegenomen.
Op het recreatie terrein was het een drukte van belang en het was even ploeteren om door de menigte bij de start heen te komen op weg naar de inschrijftenten. Daar éénmaal aangekomen kregen we de startbescheiden uitgereikt in de vorm van een zadelpen-sticker met nummer, een bidon, een flesje AAdrank, een paar gelletjes en tot slot het Classico Boretti koersshirt. Na wat passen, meten en ruilen kon iedereen in het shirtje en konden we aan de koffie, gesponsord door Hans M.
Wij hadden ons ingeschreven voor de 110 km en tegen 8.45 uur konden we op pad nadat we ietwat geduld moesten hebben om van het terein af te komen.
Omdat we de auto's op een strategische plek hadden geparkeerd konden we eerst nog snel even al onze overbodige atributen kwijt waarna we echt op pad konden.
Vanuit de start mochten de koude klimspieren direkt aan de bak op de Thijmse Berg en vervolgens de Amerongse Berg (2350 mtr, 5.4% max over 300 meter).
KLIK VOOR LINK AMERONGSE BERG ZUID
Wat opviel was de enorme drukte langs het gehele parcours (in totaal beleken zo'n 8000 mannen en vrouwen van start te zijn gegaan) wat hier en daar nog wel eens voor opstoppingen zorgde, zowel voor de deelnemers als voor het zaterdagse verkeer op en rond de Utrechtse Heuvelrug. Omdat er relatief veel fietspaden en doorkomsten door diverse plaatsjes in het parcours zaten werd de weg eigenlijk nooit echt leeg voor ons.
Na een kleine 25 kilometer besloten we eerst maar even te gaan koffie drinken omdat een tweetal van ons nog geen zwarte epo hadden gehad bij de start. Bij Hotel Belmonde net buiten Lunteren lag een ruim terras in het zonnetje en hier namen we plaats in afwachting van de koffie met appeltaart. Omdat dit nogal even duurde was er tijd om een plaatje te schieten en zo kon het gebeuren dat ik even later een foto schoot van een tafel vol sportieve dames en wij voor de eeuwigheid werden vastgelegd door één van hen.
De koffie smaakte prima en het gebak al evenzo maar na één bakje besloten we toch maar om weer op te stappen.
Via Wekerom, Harskamp en Otterlo ging de hele sliert richting Arnhem/Oosterbeek. Op het fietspad langs de Arnhemse weg werdenw e nog even opgehouden door de val van een voorganger die vol op een waarschuwingshek fietste, over de kop ging en zag dat z'n complete voorvork was afgeknapt. Hijzelf kwam er relatief redelijk af met een bebloede knie en diverse schaafplekken. Nadat we de man even wat geestelijke bijstand hadden verleend konden we weer verder.
De bevoorrading na een kilometer of 55 hebben we helaas helemaal gemist, waarschijnlijk door het verwijderen van een routepijltje. Dit betekend wel dat ik geen mond voorraad meer heb en wel honger begint te krijgen. Gelukkig heeft Arnold het zelfde probleem en we spreken af later nog even ergens aan te leggen.
Rond Arnhem/Oosterbeek is het erg glooiend en nu dus ook erg druk op de fietspaden en het is continu stoppen, vaart maken, vaart minderen en weer aanzetten.
Hier voel ik dan ook de eerste pijn in m'n knie weer opkomen, de laatste weken heb ik daar weer meer last van dan me lief is en ik prakkizeer me suf waarom ik hier nu ineens weer last van krijg nadat het een tweetal jaren goed gegaan is.
Vooral bij aanzeten en klimmen is de pijn soms erg hinderlijk. Gelukkig hebben we gekozen voor de 110 in plaats van 165 km want die extra 55 km waren niet welkom geweest vandaag.
Bij een soort snackbar stoppen we nog even voor wat energie in de vorm van een broodje kaas en koffie. Gerrtit L. en Hans K. zijn dan al een eind vooruit en beiden meoeten wij middels whatsapp terugroepen wat wonderwel lukt.
Als we weer verder gaan en de drukte bij Arnhem gehad hebben gaan we op weg naar Doorwerth en de beroemde Italiaanse weg. Dit fraai gelegen, smalle klinkerpad omhoog door de bossen is altijd een feest om te fietsen en ondanks de pijn kom hier toch redelijk makkelijk boven. De Italiaanse weg is 770 mtr lang en kent een steilste stuk van 300 meter aan 7% net voor de scherpe bocht halverwege.
KLIK VOOR LINK ITALIAANSE WEG
Na dit fraaie klimmetje daalt de route weer richting de Nederrijn en vervolgen we onze weg naar Wageningen, de plaats waar de volgende dag weer de jaarlijkse herdenkingen voor 4 mei zouden plaatsvinden. Middels grote borden langs de verschillende wegen werd aangegeven dat de plaats die zondag niet toegangkelijk zou zijn. Even verderop komen we bij een markant punt in onze vaderlandse geschiedenis; de Grebbeberg. Hier hebben de Nederlandse strijdkrachten een aantal dagen moedig stand gehouden tegen de Duitse invallers alvorens zich over te geven. Wij mogen de berg ook aanvallen en voor ons bestaat de strijd vooral uit het bedwingen van de zwaartekracht. Ook de Grebbeberg kent een steilste stukvan 7% en is een kilometer lang.
KLIK VOOR LINK NAAR GREBBEBERG
Vervolgens fietsen we verder terug richting Rhenen en passeren we het welbekende Ouwehands dierenpark. Even verderop krijgt Gerrit de, voor ons, enige lekke band van de dag.Het euvel wordt vakkundig verholpen waarna we de laatste kilometers ingaan.
Op de defensieweg bij het recreatiepark wordt als extraatje nog een ingebouwd tijdritje vastgelegd. Over een afstand van 2500 meter kun je je hier nog even uitleven. De meesten rijden echter in hetzelfde tempo door op de oplopende weg. In verband met de pijn in mijn knie heb ik sowieso geen zin om me te forceren. Uiteindelijk worden we wel allemaal "geklokt" en ik kwam uit op 06:18 en daarmee stevig in de middenmoot.
Uiteindelijk komen we na 114 kilometer weer aan op het recreatieterrein waar het een gezellige en drukke boel is. Als we de fietsen veilig gestald hebben gaan we op voor de pasta-party en een hersteldrankje. Jan S. houdt het alleen bij het drankje; hij hoeft die "pasta troep" niet...
Vervolgens kijken we nog even bij een stand van 21 Virages, voordelige fietskleding. Ik scoor hier een ondershirtje voor slechts 9.95.
Tot slot van de dag gaan we nog even gezamenlijk op de foto met twee fraaie rondemissen alvorens we de terugweg aanvaarden. (hopelijk volgt deze compromiterende foto later).
Al met al een lange fietsdag in een fraaie omgeving maar wel erg druk bezet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten