Naar Kaatje (bij de sluis)

Na een nacht waarin de eerste strooiwagens weer pad moesten vanwege de nachtvorst, stond ik al vroeg bij de kledingkast om af te wegen wat ik allemaal aan moest trekken om de kou op de fiets te kunnen trotseren.
Vooral de eerste kilometers zou het nog gevoelig koud kunnen zijn dus goed inpakken was het devies, maar ook weer niet te goed.
Als ik om half negen op de fiets stap en halverwege de startlocatie al koude oren krijg weet ik dat ik in ieder geval m'n helmmuts vergeten ben.

Als het om 9 uur tijd is om te vertrekken blijkt dat de meeste fietsliefhebbers zich nog een keer hebben omgedraaid in hun warme bed en met slechts 4 man gaan we op pad; Ruud W., Hans K., Arnold van B. en ondergetekende vertrekken voor een ritje naar het noorden. Mijn persoonlijke voorkeur ging uit naar een tocht door de bossen van de Veluwe met z'n fraaie herfstkleuren maar het werd dus een rit over lange, kale en koude dijken naar Blokzijl.
De wind komt uit het noorden tot noordoosten, dus de keuze is wel enigszins te billijken.
De route op de heenweg is zoals gezegd hoofdzakelijk over dijken, eerst van Haerst naar Hasselt over de Vechtdijk en Zwartewaterdijk die we tussen Hasselt en Zwartsluis verder volgen. In Zwartsluis stoppen we even omdat ik daar al verschrikkelijk koude tenen heb en even met de schoenen uit de pedalen moet, ik blijk de enige met dit probleem want de rest heeft geen last. Hans K heeft zelfs zelfverwarmende zooltjes in de rugzak,
maar hoeft ze niet te gebruiken omdat hij geen last heeft en dat is opmerkelijk voor de man die bekent staat als de grootse koukleum van Swolland.

Na Zwartsluis fietsen we via Oppen Swolle en over de dijk langs het Kadoelermeer naar Vollenhove en vervolgens door naar Blokzijl langs het Vollenhovermeer.
Onderweg laten we ons nog even fotograferen bij één of ander kunstwerk aan het Kadoelermeer.

Bij café restaurant Sluiszicht doet de kachel goed zijn werk en hier nemen we plaats voor de onvermijdelijke koffie met appeltaart. Overigens is Ruud na de foto van vorige week ineens echt aan de warme chocomel geslagen.....hmm wel een beetje verdacht (had vast wat uit te leggen vorige week).
Ik doe eerst even de schoenen uit om mijn tenen op de temperatuur te laten komen. Overigens zijn mijn tenen niet het enige wat een beetje koud aanvoelt, ook de appeltaart is nog niet helemaal op temperatuur maar ondanks dat zakt het er wel in.

Als we na een klein half uurtje weer op willen stappen zien we door de ramen dat het regent dus wachten we nog even tot de kringen verdwijnen uit het sluiswater.
Na de break vegen we de zadels droog en gaan linea recta terug naar Zwolle. Met de wind in de rug gaat het snel en terwijl de temperatuur langzaam maar zeker omhoog klimt komen we tegen 13 uur weer in Zwolle aan.
Daar ga ik mijn weg richting zuid terwijl de overige drie nog een hersteldrankje nemen bij De Vrolijkheid.
Uiteindelijk werd het een korte (85 km) maar toch weer gezellige tocht, met vier mannen die de ochtend kou wel durfden te weerstaan !

Stairway To Heaven